Wystawa odbywa się w Akademii Sztuk Pięknych na zaproszenie Jolanty Rudzkiej Habisiak, rektor uczelni i Jolanty Wagner, która gościnnie uczestniczyła w pierwszej edycji LineaRES.

W przeciwieństwie do tradycyjnych miejsc pracy Grupy Endomoräne (ruin fabryki, starych opuszczonych farm, opuszczonych dworców, miejsc peryferyjnych), czyste wnętrze Galerii Kobro z białymi ścianami, ogrzewaniem, elektrycznością i odpowiednim oświetleniem, jest przestrzenią wcześniej nieznaną i stwarza uczestniczkom wystawy zupełnie nowe możliwości ekspozycyjne.

20 artystek Endmoräne przywiozło z Berlina swoje prace lub materiały do ich realizacji na miejscu. W ciągu dwóch dni została zbudowana ekspozycja, której część stanowią instalacje site-specific.

Rysunek charakteryzuje bezpośredniość i świadome zastosowanie niewirtualnego, stosunkowo materialnego medium. Zwykle umieszczony jest na płaszczyźnie. Ale interesuje nas również rozszerzenie jego dwuwymiarowości i wyjście w przestrzeń. Tak powstała linia staje się materialna, buduje linearną rzeźbę.
Czy linearna rzeźba to zmiana istoty rzeźby, transformacja rzeźby w sensie redukcji, rezygnacja z wolumenu, zagarnianie i zagospodarowanie pustej przestrzeni?

Interesuje nas jak rzeźbiarki, malarki, artystki video i nowych mediów wypełniają płaszczyznę i przestrzeń rysując. W jakim stopniu różnice wynikają z medium, a w jakim ze sposobu myślenia? Chcemy skierować działania w przestrzeni w kierunku istniejącej dyskusji o linii.

Obecnie rysunek jako medium dwuwymiarowe jest odkrywany na nowo i zyskuje coraz większą uwagę zarówno w kręgach profesjonalistów, jak i wśród publiczności. Wyemancypował się od statusu szkicu przygotowawczego do rzeźby czy innych mediów i jest traktowany jako esencja artystycznej idei.

Na wystawie prezentujemy prace artystek tworzących w różnych dyscyplinach i różnych mediach. Często poszerzają one pole działania, tworząc rysunek w przestrzeni lub rysując przestrzeń. Wiele wystaw ostatnich lat dotyczących rysunku pokazuje różne aspekty zjawiska działań z pogranicza mediów. Szczególny nacisk kładziemy na prace, które zawierają się między myśleniem graficznym, a działaniami usytuowanymi w przestrzeni.

Naszą intencją jest przekształcanie przestrzeni ekspozycji w taki sposób, aby temat wystawy stał się intuicyjnie zrozumiały dla obserwatora. Rzeźba, instalacja i wideo, małe lub wypełniające przestrzeń, prace wprowadzają ładunek emocjonalny w przestrzeni. Interakcja artystycznych prac ze sobą, różnorodne sąsiedztwa, ujawniają ukryte podobieństwa treści. Rozumiemy przestrzeń jako zmienne i plastyczne tworzywo. Podczas definiowania przestrzeni artyści używają różnych środków: napinanie sznurków lub taśm, gięcie drutów, wieszanie i umocowywanie prętów.

Krawędzie odpowiednio usytuowanych płaszczyzn, animowane linie w filmach i niematerialne media, takie jak światło i cień, ulegają transformacji lub wydają się być materialne, jak ślady rzeczywistego lub urojonego ruchu. Filmy o linii i przestrzeni poszerzają temat przenosząc go do wymiaru czasu.

Zespół kuratorski: Claudia Busching, Jolanta Wagner

Uczestniczki wystawy:
Susanne Ahner
Kerstin Baudis
Kerstin Bomhardt
Claudia Busching
Monika Czarska
Monika Funke Stern
Gisela Genthner
Margita Haberland
Renate Hampke
Rotraud von der Heide
Masko Iso
Ingrid Kerma
Gunhild Kreuzer
Angela Lubic
Aurelia Mandziuk
Barbara Müller
Dorothea Neumann
Patricia Pisani
Elke Postler
Izabela Robakowska
Jolanta Rudzka Habisiak
Antje Scholz
Joanna Szumacher
Jolanta Wagner
Tina Zimmermann