Za nami półmetek tegorocznych Łódzkich Spotkań
Teatralnych. Po VII Minifestiwalach w
regionie, przyszła pora, aby łódzka publiczność mogła zasmakować klimatu ŁST. Gwiazdą
zagraniczną tegorocznej edycji był rosyjski Teatr AKHE z St. Petersburga –
teatr inżynieryjny, nazywany również teatrem optycznym
Za nami półmetek tegorocznych Łódzkich Spotkań Teatralnych –
teatralnego Festiwalu Festiwali. Po VII Minifestiwalach w regionie,
przyszła pora, aby łódzka publiczność mogła zasmakować klimatu ŁST.
Gwiazdą zagraniczną tegorocznej edycji był rosyjski Teatr AKHE z
St. Petersburga – teatr inżynieryjny, nazywany również teatrem
optycznym, ikona niezależnej sceny teatralnej w Moskwie i
Petersburgu.
Założony w 1989 r. przez trzech członków byłego teatru
Yes-No Borisa Ponizovskiego: Maksima Isaeva, Pavla Semtchenko i
Vadima Vasilieva. Łódź odwiedzili po raz drugi (poprzednio gościli
również na Łódzkich Spotkaniach Teatralnych w 2010 roku), tym razem
zaprezentowali spektakl „White Cabin” – nagrodzony w Edynburgu
nagrodą Fringe First w 2003 roku.
27 października o godz.18.15 w Sali kolumnowej Łódzkiego Domu
Kultury licznie zgromadzona publiczność mogła zobaczyć spektakl
zadziwiający. Perfekcyjnie wyważone działania rosyjskich aktorów,
które widzowie odbierali nie tylko wzrokiem i słuchem, ale i
powonieniem, czasem nieomal dotykiem. Senne wizje czasem
absurdalne, czasem natchnione, przeplatane wspaniałymi kompozycjami
muzycznymi Nicka Sudnika, uzupełnione projekcjami z pracami
Pavla Semchenko i Maksima Isaeva (założycieli i aktorów AKHE),
uzupełnione o zapisy aktów twórczych. Poruszające i wzruszające
sceny z Barbarą Seifert – całość wciąga nas w zawiłą układankę.
Wymaga od nas uwagi i zastanowienia: „Czy przedstawienie może
podporządkować sobie wolę widza? Czy obraz może być wyświetlony na
człowieku? Czy może wychodzić bezpośrednio z człowieka?”.
Aktorzy tworzą działania, w których zderzają absurd z
rzeczywistością, tworzenie z potrzeby serca z tworzeniem czysto
mechanicznym, wynikającym ze współczesnych metod. To również
zderzenie ducha z maszyną, ulotności chwili z twardym zapisem
rzeczywistości. Zawieszone w przestrzeni sceny białe ekrany
wprowadzają nas w przestrzeń trójwymiarową spotkania ze sztuką. „Na
ile spektakl jest w stanie wpłynąć na widza?” Jedno jest pewne –
„White Cabin” nie daje o sobie zapomnieć, wciąż na nowo chce się ją
odkrywać i próbować zrozumieć. Tym spektakle podkreślili również,
że są wynalazcami autorskiego teatru syntetycznego: jednocześnie
skomplikowanego, subtelnego, efektownego i poruszającego
emocjonalnie. Długość i intensywność owacji jakie dostali artyści
wraz ze zdaniem, które usłyszałam od jednego z widzów „To
najpiękniejszy spektakl jaki widziałam”, niech zostanie
podsumowaniem.
Po spektaklu Barbara Seifert, Maksim Isaev i Pavla Semtchenko
spotkali się z publicznością, uczestniczyli w 9 Otwartym Spotkaniu
prowadzonym przez Marcina Wartalskiego, tłumaczeniem z języka
rosyjskiego zajęła się Polina Lepakhina. Gabriela Synowiec .
Najbliższe wydarzenia Łódzkich Spotkań Teatralnych 2013 –
teatralnego Festiwalu Festiwali już: IX MINIFESTIWAL
15.11.2013 r., godz. 19.00, SCENA PRAPREMIER INVITRO (Lublin)
ZŁY Miejski Ośrodek Kultury w Skierniewicach, ul. Wita Stwosza 2/4,
po spektaklu: 10 Otwarte Spotkanie z Artystami poprowadzi: Marcin
Wartalski
VII MINIFESTIWAL – ciąg dalszy 16.11.2013 r., godz. 19.00,
WALNY-TEATR (Warszawa/Tarnów) Misterium Narodzenia Kościół
Akademicki Panien Dominikanek p.w. Matki Bożej Śnieżnej, Piotrków
Trybunalski, ul. Rycerska 3, po spektaklu: 7 Dyskusja Festiwalowa z
Artystami, którą poprowadzi: Magdalena Hasiuk-Świerzbińska
Foto: materiały organizatora