"Jeżeli aktor ma naturę refleksyjną, praca może zastąpić te duchowe poszukiwania. A jeśli nie – wtedy wszystko odbywa się na innym poziomie. Nasz zawód daje możliwość zetknięcia się z problemami, które przy poważnej analizie tematu dają szansę na rozwój duchowy, budują człowieka".

"Nie sądziłam, że znajdę w sobie tyle śmiałości, by zagrać dziecko. Dziecko jest stare-młode, lolitkowo-infantylne. A jednocześnie za tą postacią ukrywa się dorosły mężczyzna. Podczas przygotowań atmosfera była luźna, dużo się śmialiśmy, a to ważne, gdy schodzi się naprawdę głęboko, w „wydzieliny”. Można się do nich przylepić i tam zostać".

"Studiując na tradycyjnych uczelniach, trudno zdobyć kwalifikacje do międzynarodowej kariery kompozytorskiej w filmie. Wydziały kompozycji zajmują się głównie harmonią, kontrapunktem i innymi tradycyjnymi elementami kompozycji, natomiast relacje z obrazem i, co jeszcze ważniejsze, relacje między ludźmi w procesie tworzenia muzyki filmowej są zupełnie inne. To jest sztuka współpracy".

"Tylko że nie będzie powielenia tego, co już było, ale dalsza degradacja. Przepraszam za walenie w przysłowiowy Dzwon Zygmunt, ale ilość uwolnionego zła (pod czym rozumiem: brak szacunku dla drugiego człowieka i natury, niesprawiedliwość społeczną, skrajny wyzysk i agresję etc.) powoduje, że upadek jest nieodwołalny, a klimatolodzy wprost twierdzą, że nawet gdyby natychmiast wstrzymać przyczyny wszystkich zmian klimatycznych, to i tak doprowadzimy do zagłady planety – przekroczyliśmy punkt, po którym następuje seria samonapędzających się reakcji łańcuchowych, nie do zatrzymania"

"Drażliwym tematem jest dla mnie „Kot w butach”. Dopóki nie znajdę argumentu, by zrozumieć, dlaczego bohater taki, jakim jest Kot, miałby zafunkcjonować na scenie, dopóty będę myślał, że to bohater niezręczny – ponieważ jest zbudowany na filozofii relatywizmu".
* * *

Kto to powiedział? Śledźcie nasz serwis w najbliższych dniach. Udostępnimy w całości wywiady, które publikowaliśmy na łamach miesięcznika "Kalejdoskop' w minionym półroczu.
-
Zaczynamy od Wojciecha Pszoniaka ("Kalejdoskop" 12/ 2018), z którym rozmawiał Maciej Sztąberek. Wywiad można przeczytać TUTAJ.
-
Dostępna jest też w rozmowa z Jakubem "Hakobo" Stępniem, autorem nowego, powstającego właśnie layoutu "Kalejdoskopu". Do przeczytania TUTAJ.
-
Numer 3 - Magdalena Wieczorek, laureatka naszej nagrody dla młodego aktora za kulturę słowa na 36. Festiwalu Szkół Teatralnych oraz laureatka (zespołowego) Grand Prix jury FST dla obsady spektaklu "Przebudzenie wiosny" w rez. Kuby Kowalskiego. Czytajcie TUTAJ.
- 
Jako czwarty - Jan A.P. Kaczmarek, kompozytor, laureat Oscara za muzykę do filmu "Marzyciel",twórca i dyrektor odbywającego się od trzech edycji w Łodzi Festiwalu Transatlantyk. Rozmawia TUTAJ Magdalena Sasin.
-
Piąta rozmowa - Mariusz Grzegorzek, reżyser teatralny i filmowy, rektor Szkoły Filmowej, o wątkach ważnych dla spektaklu "Otchlan" w Teatrze im. Jaracza, czyli o tym co technologia może zrobić z naszymi emocjami i relacjami. Rozmawia Łukasz Kaczyński - TUTAJ.
-
Rozmowa szósta - Tomasz Konieczny, pochodzący z Łodzi śpiewak operowy, bas-baryton, gwiazda Opery Wiedeńskiej, który jako pierwszy Polak wystąpił w jednej z głównych ról na festiwalu w Bayreuth, a w 2019 r. zadebiutuje w The Metropolitan Opera. TUTAJ rozmawia z nim Magdalena Sasin.
-
Jako siódmy - Andrzej Wichrowski (za zdjęciu autorstwa Magdaleny Hueckel), znakomity aktor związany najpierw z teatrami w Szczecinie, Opolu. Krakowie, następnie z Teatrem im. Słowackiego w Krakowie, Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi​, Teatr Nowy im. Kazimierza Dejmka w Łodzi​ i ponownie, od 2004 r. do dziś, z Teatrem im. Jaracza w Łodzi. Rozmawia TUTAJ Piotr Grobliński​
- 
Rozmowa ósma: Olga Tokarczuk mówi Marcie Zdanowskiej, że im bardziej jak bieguni wymykamy się gębom, tym bardziej jesteśmy wolni. Dla pisarza zatrzaśnięcie w jakimś gatunku też jest jakąś gębą, od której ucieka. Rozmowę publikujemy TUTAJ, a przeprowadziliśmy na krótko przed przyznaniem pisarce Nagrody Bookera