Wydawnictwo Epersons-Ostrogi we wspaniałej serii przypomina Prousta nieznanego.Szkice, listy, miniatury, opowiadania, eseje. Czytam je z wypiekami, gdyż poza jakością słowa, nieskazitelnością frazy, wspaniałymi tłumaczeniami, powrót do Prousta przywołuje moje własne wspomnienia.

Dwukrotnie dzięki książkom stałem się innym człowiekiem. Pierwszy był Proust „W poszukiwaniu straconego czasu”, druga Maria Dąbrowska i jej „Dzienniki”. Co to było? Oczarowanie – nie, objawienie – nie do końca, katharsis – nie. Pomijam zatem epitety, liczy się aura. À la recherche du temps perdu – „W poszukiwaniu straconego czasu”. Autor pisał (tłumaczenie Boya Żeleńskiego): „Przychodzi w życiu godzina – jesteś jeszcze od niej bardzo daleko – kiedy znużone oczy znoszą już tylko jedno światło, to, które piękna noc, jak dzisiejsza, tworzy i sączy wraz z mrokiem; kiedy uszy nie mogą już słuchać innej muzyki prócz tej, którą gra blask księżyca na flecie milczenia”. Przecierałem młodzieńczy mrok. Być może czytałem „W poszukiwaniu...” zbyt wcześnie. Nie rozumiałem wielu rzeczy, przeceniałem inne. Dzisiaj przypuszczalnie rozpoznawałbym dzieło głębiej, ale to byłaby już inna lektura, skażona pierwszym objawieniem.

Łukasz Maciejewski 

- -

Cały felieton do przeczytania w "Kalejdoskopie" 12/19. Pismo do kupienia w Łódzkim Domu Kultury, punktach Ruchu S.A., Kolportera, Garmond-Press w salonach empik i łódzkiej Księgarni Ossolineum (Piotrkowska 181). A także w prenumeracie (w opcji darmowa dostawa do wybranego kiosku Ruchu): TUTAJ

Możecie też słuchać naszych najlepszych tekstów w interpretacjach aktorów scen łódzkich, z Łodzią i regionem związanych na platformie "Kalejdoskop NaGłos": TUTAJ