(…) Zdjęcia, mimo że wyrastają z doświadczeń konkretnych artystów, mają wydźwięk uniwersalny. I jest to na pewno jeden z ogromnych walorów zorganizowanej w Ośrodku Propagandy Sztuki wystawy. Biogramy trzech uznanych twórców wskazują na ich liczne sukcesy. Są wśród nich nominacje do Oskara, nagrody za twórczość operatorską, reżyserską w dziedzinie filmu i teatru, znaczące wyróżnienia za twórczość w zakresie fotografii. Każdy z artystów jest wybitną indywidualnością i każdy z nich inaczej reaguje medium fotograficznym na otaczający świat. Eksponowane w jednej przestrzeni Galerii zdjęcia zajmują różne miejsca w dorobku ich autorów. Niektóre stanowią „jedynie” szkice (ale szkice ważne i właściwie poza filmem mające walor dzieł autonomicznych), inne powstały od razu z myślą o stworzeniu fotograficznego cyklu. Na pewno część z nich zachowuje charakter myślenia filmowego, jako zapis zaledwie potencjalnego dzieła, które tymczasowo powołuje do życia nasza wyobraźnia, przekształcając zamrożone obrazy i obudowując je w anegdotę, narrację, historię. (…)

W przypadku wielu zdjęć uczestników wystawy przestrzeń, niewyczerpane źródło natchnień i inspiracji, choć różnorodna, zawsze naznaczona jest jednak szczególnym klimatem, atmosferą niejasności, nastrojem nostalgii. Intryguje i wtedy, gdy ograniczona ścianami kryje napięcia i nierozpoznane relacje niewidocznych bohaterów, i wtedy, gdy ujawnia swoje bolesne rany przed wędrującym nocą po fabrycznym mieście fotografem, i gdy otwiera się na nieskończoność widocznym daleko horyzontem, jednoczącym niebo z bezmiarem morza.

Fotograficzne kadry utrwalają ślady egzystencji ludzi i obecność przedmiotów, wykorzystując celowo użyte narzędzia kompozycji, luminacji i barwy. Widać w tych zdjęciach, jak wielką mocą dysponuje prymarny dla medium fotografii i filmu czynnik światła. W wybranych na wystawę kadrach światło, choćby tylko nieśmiałe, skutecznie wskazuje i określa bohatera, wydobywa znaczące szczegóły, tworzy i potęguje nastrój, podkreśla emocje. (…)

Wystawa niewątpliwie pokazuje potęgę czasu przeszłego, ale kieruje także naszą uwagę na trwanie w zmienności, na to, co – nawet jeśli szybko umykające albo niedostrzegalne (a mówi się, że artyści widzą więcej) − bywa świadectwem i uzasadnieniem naszej egzystencji.

Dariusz Leśnikowski – fragmenty tekstu z katalogu wystawy


Jacek Koprowicz – reżyser, scenarzysta, fotografik. Studiował filmoznawstwo na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Łódzkiego oraz na Wydziale Operatorskim i Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. Laureat Grand Prix na Biennale Fotografii Polskiej (1974, 1976). W 2014 roku został odznaczony Brązowym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. Członek Polskiej Akademii Filmowej, profesor sztuki filmowej w PWSFTviT.

Ryszard Lenczewski  – operator filmowy i wykładowca akademicki. W 1974 ukończył studia na Wydziale Operatorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. W 2005 uzyskał stopień doktora habilitowanego sztuki filmowej, a 7 października 2010 nadano mu tytuł naukowy profesora. Zawodowo związany z macierzystą uczelnią, gdzie doszedł do stanowiska profesora zwyczajnego. W latach 2008-2014 był prodziekanem Wydziału Operatorskiego PWSFTViT w Łodzi. Odznaczony Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artist w 2018 roku.

Zbigniew Wichłacz – operator obrazu filmowego. W 1977 roku ukończył Wydział Operatorski Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. Rok później został zatrudniony w macierzystej uczelni na Wydziale Operatorskim, tytuł profesora uzyskał w roku 2006. W latach 2005-2008 i 2016-2020 pełnił funkcję dziekana Wydziału Operator­skiego PWSFTViT w Łodzi.


kurator wystawy: Dariusz Leśnikowski
koordynatorka: Monika Nowakowska