Ekspozycja obejmuje trzy tkaniny dekoracyjne wykonane techniką tuftingu, w których rytmicznie powtarzające się wzory wchodzą w relację z jednobarwnym tłem. Zastosowane intensywne kolory oraz dynamiczne, otwarte kompozycje są odzwierciedleniem usposobienia autorki, która poprzez sztukę włókna daje upust swoim emocjom, uwalniając tym samym drzemiące w niej żywioły.

Zaprezentowane obiekty niosą za sobą chronologiczną opowieść o "polskim Manchesterze", gdzie niegdyś krzyżowały się losy przedstawicieli różnych narodowości i wyznań. Znamiona tej wielokulturowości subtelnie zakodowane zostały przez autorkę za pomocą symboli religijnych ujętych w raportach. Kolekcja Aleksandry Bonikowskiej nie tylko odnosi się do pluralistycznego kształtu łódzkiej społeczności, ale także celebruje siłę kobiet - podkreślając ich istotną rolę w rozwoju miasta na przestrzeni ostatnich dwustu lat.

Włókniarki były najważniejszym atomem, budującym przemysłowe imperium. Sny o poprawie warunków materialnych przyciągały do "Ziemi obiecanej" ogromne liczby mieszkanek z różnych zakątków Europy. Niestety bezwzględny przemysł porywał je w swoje sidła, bezlitośnie wymazując młodość z ich twarzy. Dziś mało kto pamięta o trudzie prządek, tkaczek, cerowaczek, brakarek, dziewiarek i szwaczek, a przecież to one były ładunkiem dodatnim, bez którego Łódź nie unosiłaby się na fali sukcesów przypisywanych fabrykantom.

Hołdując wszystkim przedstawicielkom przemysłu włókienniczego artystka w swoich dywanach reinterpretuje fotografie modelek Domu Mody Telimena, co sprawia, że zrealizowany projekt staje się jeszcze bardziej "łódzki".

Na wystawie nie tylko będzie można zobaczyć zaprojektowane tkaniny dekoracyjne, ale także wziąć udział w tworzeniu ostatniego dywanu wieńczącego kolekcję.

Projekt zrealizowany został dzięki środkom otrzymanym w ramach stypendium artystycznego Miasta Łodzi.

Wydarzenie towarzyszące Festivalowi ART&DESIGN 2023 NIE_MATERIA.

Wystawa na II piętrze ACD.