„Kolorami pisane imię Boga” - to tytuł wystawy, której wernisaż odbył się w salach opoczyńskiego zamku. Pokazano prawie 80 ikon wykonanych przez ks. Stanisława Drąga. Gości i autora prac przywitał gospodarz Muzeum, dyrektor Adam Grabowski.

Ksiądz  Stanisław Drąg urodził się w 1941 roku w  Kałkowie, dużej wsi położonej między Radomiem a Kazimierzem nad Wisłą. Od dzieciństwa plastyka była jego pasją, choć nieraz brakowało papieru. Pierwszą wystawę swoich prac, jak wspominał, urządził mamie w kuchni. Niedawno przypadkowo odnalazł jeden z dziecięcych swoich obrazków, który namalował na okładce książki pt. „Ojczyzna” autorstwa Wandy Wasilewskiej.
- Akwarelka była podpisana datą – stwierdził – „1951 rok”.

Studia teologiczne odbył w Wyższym Seminarium Duchownym w Sandomierzu, gdzie miał swoją pierwszą poważną wystawę. W 1966 roku przyjął święcenia kapłańskie. Studia teologiczne kontynuował na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.
Przebywając w Lublinie pewnej niedzieli poczuł potrzebę, żeby odwiedzić cerkiew znajdującą się nieopodal zamku. Miał wtedy 26 lat. Święta liturgia, śpiewy, szaty i wystrój świątyni zrobiły na nim ogromne wrażenie.
- Dostałem obuchem w głowę – taką metaforą określił swój ówczesny stan.
Od tego czasu zaczął pisać ikony i poznawać tę sztukę charakterystyczną dla prawosławia oraz całego Kościoła Wschodniego. Cerkiew  odwiedzał co niedzielę. Poznawał wizerunki Boga Ojca, Jezusa, madonny, świętych, sceny biblijne...
- Gdy inni koledzy w wolnym czasie chodzili do kina – wspominał - to ja pisałem ikony.

Wkrótce zaczął uczestniczyć w wykładach z historii sztuki, a także brał udział w zajęciach z rysunku i kompozycji u prof. Antoniego Michalaka, cenionego wykładowcy oraz artysty - twórcy malarstwa sakralnego. Rozwijał swe umiejętności plastyczne i poznawał dziedzictwo dawnego chrześcijaństwa.
- Pisanie ikon pomaga mi w osobistej rozmowie z Bogiem – mówił.
Przybyli na wernisaż goście mogli dowiedzieć się wiele o ikonach, o ich powstawaniu, symbolice, ale również o cechach odróżniających je od typowego malarstwa sakralnego charakterystycznego dla Kościoła Zachodniego. Kolory mają swoje znaczenie, na przykład brąz oznacza pokorę.
- Ikona ożywa, gdy człowiek zaczyna do niej się modlić... - opowiadał ks. Drąg - Ikona to okno do nieba...

Podczas wernisażu zebrani usłyszeli fragment „Akatystu” – liturgicznego hymnu maryjnego kościoła bizantyjskiego, zaśpiewany przez panią Mariolę Indykę, emerytowaną katechetkę z Radomia. Ksiądz-artysta bardzo ciekawie opowiadał o wierze, o swoich pasjach, a też o sobie. Na przykład zaskoczył zebranych mówiąc, że złoty krzyż noszony przez niego przy sercu skrywa wewnątrz relikwie świętej Jadwigi. Wyjaśnił, że będąc przez ponad 20 lat proboszczem parafii pw. Świętej Królowej Jadwigi w Radomiu wybudował kościół, ozdobił ikonami i sprowadził do niego relikwie patronki. Z nich wziął odrobinkę, którą zamknął w tym krzyżu.

Ksiądz kanonik Stanisław Drąg od dwóch lat jest na emeryturze. Ma więcej czasu na pracę twórczą i prezentację swojej twórczości.  Od jego pierwszej wizyty w cerkwi minęło ponad 50 lat. W tym czasie napisał około 1500 ikon. Brał udział w niespełna stu wystawach, z których połowa to wystawy indywidualne. Wykształcił kilku uczniów. Jego prace to nie tylko ikony, lecz też pejzaże oraz sceny z powstania styczniowego, gdyż ten okres w historii Polski szczególnie go interesuje.

Paweł Reising