W wystawie biorą udział: Katarzyna Handzlik (asamblaż), Monika Katarzyna Koprowska (instalacja),  Agnieszka Kowalska-Owczarek (włókno), Małgorzata Mikołajczyk (fotografia), Dana Saga Tomaszewska (rzeźba ceramiczna) oraz Katarzyna Urbaniak (rzeźba ceramiczna).

Czas.
Bezcenny, nierozłączny z nieuchronną zmianą, stanowi pewien wymiar świata materialnego i wiąże się z przemijaniem.
W rozważaniach św. Augustyna materialna teraźniejszość jest czasem zauważalnym choć nieuchwytnym, przeszłość natomiast tym, co już za nami, w pamięci.
W przyszłości to, co ma zaistnieć jest czasem oczekiwanym.

Wystawa prezentuje prace sześciu artystek, dla których próba uchwycenia i przytrzymania czasu staje się niezwykle istotnym aspektem ich twórczości. Ekspozycja, poprzez różnorodne media ukazuje zmagania się poszczególnych uczestniczek z upływem czasu i chęcią zatrzymania go, choć na chwilę.

Dana Saga Tomaszewska jest już poza ziemskim wymiarem czasu, jej prace mają charakter ponadczasowy, tak samo jak nasza pamięć o niej samej. Poprzez prezentację ceramicznych stóp autorstwa Danusi chcemy „przytrzymać czas” i przedłużyć chwilę obcowania z nią.

Muzeum Książki Artystycznej nie jest przypadkowym miejscem wystawy, samo w sobie stanowi dopełnienie tematu i staje się naturalną scenografią dla wystawianych prac.

Monika Katarzyna Koprowska


O artystkach:

Katarzyna Handzlik

Absolwentka wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych, Wydziału Ceramiki i Szkła. Doktor habilitowana sztuki. Zawodowo związana z Uniwersytetem Śląskim. Jest profesorem w w Instytucie Sztuk Plastycznych Wydziału Sztuki i Nauk o Edukacji, gdzie prowadzi autorską pracownię Sztuki Przedmiotu. Jej twórczość skupiona jest wokół działań przestrzennych; ceramiki, asamblażu oraz ready mades, ponadto zajmuje się kolażem i małą formą graficzną, w szczególności ekslibrisem. Swoje prace prezentowała na kilkudziesięciu wystawach indywidualnych w Polsce, Finlandii i Wielkiej Brytanii, uczestniczyła w wielu międzynarodowych prezentacjach sztuki. Należy do Związku Polskich Artystów Plastyków oraz Deutsche Exlibris Gesellschaft.

Kontakt:
katarzyna.handzlik-bak@us.edu.pl
instagram: katarzyna.handzlik.artwork; katarzyna.handzlik.exlibris
facebook.com/katarzyna.handzlik.artwork

(…) opisywanie poszczególnych prac jest dla mnie trudne i kłóci się z głębokim przekonaniem, że interpretacja autorska jest odbieraniem widzowi jego osobistego przeżycia, a twórcy intymności w jakiej pozostaje ze stworzonym przez siebie dziełem. Jako autorka staram się jedynie podpowiadać kontekst, co czynię poprzez tytuł cyklu oraz pojedynczej pracy. Wierzę, że kluczem jest to co dzieje się w umyśle — wyobraźni patrzącego, a własna wizja twórcy może pozostać ukryta bez szkody dla dzieła.

Niechlubnym świadectwem naszych czasów jest marnotrawstwo. Dlatego też z uwagą przyglądam się rzeczom – czy można je ocalić - ponieważ w moim przekonaniu poprzez rzeczy oswajamy Rzeczy. Obiekty przestrzenne, które tworzę często powstają z połączenia wykonanych przeze mnie elementów i znalezionych, ocalonych fragmentów rzeczy, czasem długo przechowywanych przedmiotów mających dla mnie duże znaczenie emocjonalne.


Monika Katarzyna Koprowska

Absolwentka Kensington & Chelsea Art College w Londynie w zakresie Ceramiki – LOCN Certyfikat oraz Harrow School of Media Arts and Design University of Westminster w Londynie - Dyplom Bachelor of Arts z Ceramiki pod kierunkiem prof. Christie Brown. Ukończyła również Studia podyplomowe z Pedagogiki i Arteterapii na Akademii Humanistyczno Ekonomicznej w Łodzi. Arteterapeutka i pedagog sztuki.

Oprócz własnej działalności twórczej organizuje wystawy i prowadzi działania edukacyjne w formie warsztatów i wykładów. Jest czynną arteterapeutką, współpracuje w tym zakresie ze Stowarzyszeniem Otwarte Drzwi w Warszawie, prowadząc Terapię poprzez Sztukę z osobami z niepełnosprawnościami.

Jest założycielką autorskiej Galerii / Pracowni INDICA STUDIO w Łodzi. Od 2005 roku członek Związku Polskich Artystów Plastyków- Sztuka Użytkowa Warszawa. Mieszka i pracuje w Łodzi i Warszawie.

Jest realizatorką statuetki nagrody na Ogólnopolski Konkurs Fotograficzny „Złap Księżyca Twarz”, organizowanym przez Miejską Bibliotekę Publiczną Łódź Widzew. Publikacja w Magazynie “REAKCJA”, nr 5, „Nie Święci Kominy Lepią”, Muzeum Sztuki, Łódź 2009. Wzięła udział w Laboratorium Energii Twórczej, Centrum Sztuki Współczesnej, Warszawa V2012 oraz w X Plenerze Wikliniarskim „Co w Duszy Gra”, Konarzew VII 2013, w plenerach Poleskiego Ośrodka Sztuki „Tożsamość” w 2019, oraz „Żywioły” w 2021 r. Członek ZPAP - Sztuka Użytkowa Warszawa.
Brała udział w wielu grupowych wystawach w Wielkiej Brytani:
2006 – Step Closer w London Gallery West, Londyn
2007 – Spy-Holle w London Gallery West, Londyn
2008 – Re-Load w London Gallery West, Londyn
2008 – Degree Show, University of Westminster, Londyn
2008 – New Designers, Islington Design Centre, Londyn
2008 – P3 Gallery, Londyn
2014 – „Beyond Harrow”, Studio Sienko Gallery, Londyn, Wielka Brytania

Pozostałe wystawy w Polsce:

2009 – Projekt społeczno-artystyczny MS3 Re:akcja, Muzeum Sztuki, Łódź
2011 – Otwarta Wystawa, Łódzka Specjalna Strefa Ekonomicza, Łódź
2011– Wystawa indywidualna, Muzeum Fabryki, Noc Muzeów, Łódź
2012 – Wystawa Ceramika Druk Grafika I Edycja, Galeria M O K, Otwock
2012 – Wystawa indywidualna „Łódzkie Nostalgie Tkane Ceramiką”, Miejska Biblioteka Publiczna, Łódź
2012 – Ceramika Druk Grafika II Edycja, Muzeum Książki Artystycznej, Łódź
2013 – Wystawa Ceramiki na Wodzie, Centrum Promocji Kultury, Warszawa
2013 – Pejzaż Jesienny Wystawa Ceramiki i Fotografii Galeria AOIA, Łódź
I2014 – Ptakowisko, Galeria 526, Poleski Ośrodek Sztuki, Łódź
2014 – Ceramika Druk Grafika III Edycja, Centrum Promocji Kultury, Warszawa
2014 – Festiwal Otwarta Wystawa, Nasza Galeria, Łódź
2015 – Źródła Tożsamości, Wystawa indywidualna, Galeria 526, Łódź
2017 – Drzewa, Poleski Ośrodek Sztuki, Łódź
2017 – Festiwal Otwarta Wystawa, Muzeum Książki Artystycznej, Łódź
2017 – PRO FORMA, Ogólnopolska Wystawa Ceramiki, Galeria Dworzec PKP, Opole
2017 –Urban Records, Wystawa indywidualna, Galeria 526, Poleski Ośrodek Sztuki, Łódź
2019 - Ziemia (nie) Obiecana, Wystawa indywidualna, Galeria Indica Studio, Łódź
2021-  Gabinet Osobliwości, Wystawa indywidualna, Galeria 526, Poleski Ośrodek  Sztuki, Łódź

Kontakt: IndicaStudio@wp.pl

W swojej twórczości podejmuje wątki biograficzne związane z jej miejscem urodzenia i dzieciństwa. Nawiązując do przemysłu Ziemi Obiecanej wykorzystuje często w swych instalacjach naturalne włókna, elementy natury oraz przedmioty-pamiątki rodzinne. Próbuje uchwycić kwestię nostalgii, używając metafory.
Ulotność i przemijanie chwil, życia, miejsc i przedmiotów są jej szczególnie bliskie. Dlatego przez dobór materiałów i procesów tworzenia pragnie zmierzyć się z tym niełatwym tematem.

Jej prace identyfikują się z miejscami i ludźmi, którzy odgrywają ogromne znaczenie w jej twórczości. Znalezione artefakty- pozostałości z domu przodków posiadają wartość emocjonalną. Artystka często powraca do tych miejsc i przywołuje pamięć o tym co minione, próbując przywołać chwilę i przytrzymać czas.

Agnieszka Kowalska-Owczarek

Artysta plastyk (Akademia Sztuk Pięknych w Łodzi), teatrolog (Uniwersytet Łódzki) i redaktor graficzny kwartalnika artystyczno-literackiego „Arterie”. Współtwórczyni muzyki i wokalistka zespołu Agnellus (w latach 2000–09 Agnes’band; agnellus.art.pl), wielokrotnie nagradzanego na festiwalach piosenki. Założycielka „Laboratorium Głosu” w Łodzi. Uczestniczka projektów warsztatowych realizowanych przez Instytut im. J. Grotowskiego we Wrocławiu m.in. Atelier 2007. Prowadzi autorskie warsztaty okołoteatralne Głos w przestrzeni – przestrzeń głosu.

Prezes Stowarzyszenia „Obszary Kultury”, współpracuje z Fundacją Correspondance Des Arts, Fundacją Pasaże Pamięci, Łódzką Akademią Dramy oraz Instytutem Tolerancji. Edukator i animator kultury. 16 lat pracy w kulturze. Od 2005 roku zatrudniona w Poleskim Ośrodku Sztuki w Łodzi, gdzie aktualnie zajmuje się działaniami dotyczącymi sztuki i ekologii. Kuratorka i koordynatorka, 13. Oraz 14. edycji Międzynarodowego Pleneru Form z Wikliny i Land Artu.

Jej prace znajdują się w Kolekcji Polskiej Książki Artystycznej. Zajmuje się m.in., projektami okładek wydawnictw książkowych i albumów muzycznych, grafiką komputerową, książkową, plakatem oraz rysunkiem, malarstwem, obiektami rzeźbiarskimi oraz projektami interdyscyplinarnymi. Nierzadko materią jej prac są rośliny oraz ręcznie preparowany papier, farbowany, rysowany, przekształcany przestrzennie tworząc formy pomiędzy malarstwem, rysunkiem a rzeźbą. Bywa, że w swoich pracach łączy formy wizualne z działaniem, które wywodzi z poszukiwań w obrębie ciała i głosu. Brała udział w Międzynarodowym Biennale Książki Artystycznej w Aleksandrii (Egipt 2006 r.), w 11. Ogólnopolskiej Wystawie Tkaniny Unikatowej w Łodzi, znalazła się na liście artystów „Kompasu Sztuki” Rzeczypospolitej. Jej projekty teatralizowane koncerty „Wyliczanki, igry, fiki” (2016) oraz „Kocham, więc jestem” (nowy tytuł) na podstawie listów z tomaszowskiego getta Lutka Orenbach do Edith Blau 2021 został realizowany w ramach akcji Dotknij Teatru. Nagrodzona również za „interesujące poszukiwanie własnego języka teatralnego” na Festiwalu Sztuki Teatralnej w Rybniku (2006 r.). Prezentowała się m.in. w BWA w Sandomierzu, Ośrodku Działań Artystycznych w Piotrkowie Trybunalskim, Centralnym Muzeum Włókiennictwa w Łodzi, Ośrodku Propagandy Sztuki w Łodzi, w Teatrze Barakah w Krakowie. Wraz z zespołem Agnellus wydała dwa albumy muzyczne „Ballady i transe” (Dalmafon, 2012) oraz „Bal dla ubogich. Tribute to Tuwim” (Stowarzyszenie „Obszary Kultury”, 2019). Wielokrotnie nagradzana, wystawy i prezentacje w kraju i za granicą: Niemcy, Egipt, Singapur, Malezja, Seul.
Jak pisze: „Obszarem moich poszukiwań jest to, co ulotne, zatrzymane w procesie przemiany w nowy byt. Zbierając ślady naszej prywatnej historii – muszelki znad morza, kamyk górski, czy kupując pamiątki podczas wyjazdów, również obdarowując bliskich pamiątkami z ważnych wydarzeń w naszym życiu, chcemy zatrzymać w pamięci moment teraźniejszy dla siebie lub innych, który wymyka się wciąż stając się nieustannie przeszłością. Ten proces potrzebny jest dla oswojenia się z przemijaniem. Może też równocześnie budować naszą przyszłość. Zasuszone rośliny, z którymi pracuje są dla mnie nośnikiem historii, nieustannej przemiany materii. Praca z pieśnią, którą zaprezentuję w formie performance pozwala mi kontemplować moment przejścia przeszłości w teraźniejszość, stwarzając mnie jakby na nowo. W performance wykorzystałam wiersz Krzysztofa Smoczyka pt. Wolne miejsce”.


Małgorzata Mikołajczyk (ur. 1958 r. w Zduńskiej Woli)

Z wykształcenia fizyk, ale to fotografia jest jej zawodem przez ostatnie 35 lat, głównie fotografia prasowa.  Z fotografii komercyjnej wyzwoliła ją emerytura. Obecnie zajmuję się fotografią zwykle niepotrzebną innym, ale dla niej niezbędną. Ostatnio fotografuje abstrakcje.

Cykl „Drzewińce” (tytuł angielski „Ents”) to część większego cyklu „ONO” (tytuł angielski „His/Her Face”) opartego na zjawisku pareidolii, które to zjawisko polega na dopatrywaniu się znajomych kształtów tam, gdzie ich nie ma. Małgorzata Mikołajczyk wszędzie widzi twarze. I na odrapanych ścianach, i wśród drzew. Pewnie to skutek lockdownu i wymuszonego braku kontaktu z innymi ludźmi. Podświadome dąży do zrobienia portretu, a ludzi do portretowania na samotnych spacerach nie było. 

„A może drzewa naprawdę mają dusze i przemawiają do mnie ujawniając swoje twarze…  Bo drzewa to też istoty. Istoty czujące, wrażliwe. Ich fotografowanie to zapis tej chwili, kiedy drzewa szepczą do mnie swoją prośbę, by je pamiętać, by przytrzymać czas.”

Wzięła udział w wielu wystawach indywidualnych i grupowych w Polsce i za granicą.

Wystawy indywidualne:
2020 - Pejzaże abstrakcyjne - Galeria Kwarantanna, Podlesie
2020 - Podróże abstrakcyjne - Galeria Obserwacja, Warszawa oraz Chojnickie Centrum Kultury, Chojnice
2015 - Gdzieś - Galeria PI, Zalesie Górne
2005 - Fotografie - Hotel Hades, Zduńska Wola
1994 - Linia życia - Mała Galeria ZPAF-CSW, Warszawa
1992 - Pejzaże nieprawdziwe - Galeria Antygen, Łódź oraz Galeria Okręgu Śląskiego ZPAF, Gliwice

Wybrane wystawy zbiorowe:

2021 - Leica Fotografie International Gallery, Berlin
2020 - Woman Street Photographers  - Photo Festival, Kuala Lumpur,  Malezja
2019 - Glitch - Ph21 Gallery, Budapeszt, Węgry
2020 - Exibit Around oraz Chromantic - Trieste Photo Days, Włochy
2019 - Short Street Stories - Trieste Photo Days, Włochy
2018 - Wystaw się w CSW - Centrum Sztuki Współczesnej, Toruń

Nagrody:

2020 - wyróżnienie - 15th Julia Margaret Cameron Awards, Barcelona
2020 - wyróżnienie - IPA2020, New York
2018 - nagroda główna za “Czarny Protest” w projekcie “Flowing City”, Trieste, Włochy
1991 - pierwsza nagroda, Biennale Krajobrazu Polskiego, Kielce
1991 - pierwsza nagroda, Biennale Krajobrazu Górskiej, Jelenia Góra

Kontakt: foto.mikolajczyk@gmail.com


Dana Saga Tomaszewska

Absolwentka Wyższej Szkoły Umiejętności Społecznych Ochrona Prawna Dóbr Kultury oraz Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Ceramiczka, rzeźbiarka, malarka i pedagog sztuki. Kurator wystaw i animator działań kulturalno-artystycznych. Autorka publikacji popularyzujących ceramikę. Prowadziła Pracownię Ceramiki w Sierakowskim Ośrodku Kultury. W dorobku ma liczne wystawy indywidualne i zbiorowe.

Jak mówiła: „Opowiadam bryłą, słowem i obrazem o czasach dawnych i nowych, światach legendarnych i rzeczywistych”.   

Dana Saga Tomaszewska po ciężkiej i długiej chorobie zmarła w 2016 r.


Katarzyna Urbaniak – rzeźba (Opole)
            
Kontynuując doświadczenie wyniesione ze szkoły im. Antoniego Kenara w Zakopanem, Katarzyna Urbaniak zajmuje się rzeźbą, od ponad dwudziestu lat głównie rzeźbą ceramiczną. 

Wzięła udział w ponad pięćdziesięciu wystawach w kraju i zagranicą, w tym w siedmiu indywidualnych. Bierze udział w międzynarodowych plenerach rzeźbiarskich i ceramicznych w Polsce i za granicą. Jest autorką kilku statuetek m.in. dla Opolskiej Loży Business Center Club. Realizatorka warsztatów edukacyjnych dla dzieci, młodzieży i dorosłych z zakresu rzeźby i ceramiki. Organizatorka i kuratorka wystaw artystycznych w tym Ogólnopolskiej Wystawy Ceramiki “Proforma” w Opolu z okazji 800-lecia miasta.

Prace w zbiorach: Międzynarodowe Centrum Ceramiki w Bolesławcu oraz w prywatnych kolekcjach w kraju i za granicą m.in. Stanach Zjednoczonych, Australii, oraz w wielu krajach Europy. Należy do ZPAP Polska Sztuka Użytkowa okręg Dolnośląski (poprzednio w Zarządzie ZPAP PSU Okręg Opole).

Szczegóły dotyczące wystaw oraz zdjęcia wielu prac na stronie internetowej: www.urbaniak.art.pl

Zajmuje się rzeźbą i ceramiką. Wykorzystuje również do tworzenia prac inne materiały jak np. drewno, brąz, żeliwo, marmur oraz szkło. W formę rzeźbiarską wplata często środki malarskie i graficzne. Inspiracją dla jej prac są skojarzenia będące kwintesencją własnych wrażeń, osobistych przeżyć, obserwacji człowieka oraz jego istnienia i „nieistnienia” w obecnym świecie.

Kontakt: sculpture.urbaniak@gmail.com


„Przytrzymać czas”

Czas – czwarty wymiar, który nieustępliwie zamienia w proch pozostałe trzy wymiary naszego istnienia.
Każdy obrót wskazówek na tarczy zegara przybliża nieuchronny rozpad. Jednocześnie istniejemy tylko w czasie, nie poza nim.
Cóż więc przetrwa? Niezmiennie aktualne „Tempus fugit, aeternitas manet”.
Czy jest coś poza czasem? - Wspomnienia, sny, marzenia?  - Sztuka?


Muzeum Książki Artystycznej
Zwiedzanie wystawy: tel. 517 124 042