Wystawa obejmie ponad pół wieku działalności artysty, którego dorobek wpisuje się zarówno w tradycję łódzkiej awangardy, jak i polską sztukę konceptualną lat 70.

Ekspozycja zostanie zbudowana z trzech modułów, odzwierciedlających kluczowe etapy biografii twórczej Trelińskiego. Układ ten pozwoli zobaczyć jego drogę artystyczną jako proces pełen zwrotów, radykalnych decyzji i zmiany środków wyrazu – od wczesnych prac graficznych i malarskich, przez performansy i akcje w przestrzeni publicznej, po powrót do syntetycznej, geometrycznej formy.

Centralną część wystawy zajmie dekada lat 70., zdominowana przez działania performatywne i konceptualne, przede wszystkim projekt Autotautologii. Jego znakiem rozpoznawczym stało się nazwisko artysty, multiplikowane i umieszczane
w rozmaitych kontekstach – od tkanin i przedmiotów codziennego użytku po interwencje w pejzaż i przestrzeń miejską. Jednym z najbardziej spektakularnych gestów był udział Trelińskiego w pochodzie pierwszomajowym w 1974 roku z transparentem z własnym nazwiskiem. Widzowie zobaczą oryginalny transparent, dokumentację fotograficzną i film z tej akcji, prezentowany w sposób wciągający ich w odwrócony kierunek marszu.

Wystawa przypomni również działalność Trelińskiego w ramach galerii 80 x 140, którą współtworzył jako przestrzeń eksperymentu artystycznego i dokumentacji działań w plenerze. Pokazane zostaną m.in. rekonstrukcja aranżacji Muzeum – Artyści z 1972 roku w Sali Lustrzanej oraz cykle interwencji w pejzażu, bliskie land artowi.

Ostatnia część ekspozycji obejmie prace od lat 80. po współczesne – obrazy i grafiki o surowej estetyce geometrii, analizujące problemy percepcji i iluzji przestrzennej, a także wybór odręcznych zapisków, sentencji i wierszy artysty.

Kuratorką wystawy jest Milena Romanowska.

Wystawie towarzyszyć będzie opracowana w duchu modernistycznego projektowania graficznego identyfikacja wizualna, nawiązująca do estetyki Bauhausu, obecnej w twórczości Trelińskiego, opracowana i przygotowana przez Katarzynę Jasińską.