Michał Franciszek Pawłowski specjalizuje się w witrażu i malarstwie monumentalnym, ale w polu jego zainteresowań artystycznych znajduje się także poezja, scenografia, rzeźba, ilustracja oraz performance.

Urodził się w 1984 roku w Łodzi. Studia z zakresu malarstwa odbył w gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych. Miał znaczący wkład w działania konserwatorskie kościoła św. Brygidy w Gdańsku. Po studiach w Polsce mieszkał i pracował w Mediolanie, gdzie rozwijał swoje umiejętności artystyczne. Uczestniczył między innymi w projekcie Unita Produzione Musicale i Irreality Show, a także wystawiał prace m.in. w Teatro Litta oraz w finale Premio Bice Bugatti i jako jedyny żyjący Polak w Caffe Letterario Giacomo w Palazzo Reale di Milano.

Artysta swoją pracę twórczą określa jako „synestezję analityczną” przetwarzającą doznania, tęsknoty i wizje w formę plastyczną. Proces ten uważa za najwspanialszy i najciekawszy, gdyż między pierwotną myślą a ostateczną formą zachodzą tak w mózgu, jak i na płótnie, zjawiska czysto chemiczne. Traktuje to jako sedno sztuki, jako narodziny formy. W swych dziełach w ekspresyjny sposób łączy abstrakcję ze sztuką figuratywną, przedstawiając stany umysłu i próbując zsyntetyzować świat relatywny z wizjami i marzeniami sennymi. Eksperymentuje z medium malarskim w sposób swobodny lecz synestetyczny. Stworzone przez niego kompozycje odznaczają się elegancją barwną, harmonią i umiejętnością oddawania detali.

Twórca wyraża przekonanie, że sztuka powinna być materializacją wizji w przeznaczonej lub określonej według niej czasoprzestrzeni, jednak dzięki idei czasu powinna przeżyć autora, mianując go ponadczasowym.

Strona internetowa Michała Franciszka Pawłowskiego: pavwovsky.wordpress.com