Sztuka napisana jest z perspektywy pracowniczek teatralnego biura. Niedoceniane i mobbingowane, nie mogą oderwać się od swoich foteli. Nie są w stanie niczego zmienić, wierząc, że dzięki pracy w „świątyni sztuki” osiągnęły społeczny awans.


W teatrze wyjątkowym wita
na wyjątkowym dziś spektaklu
Kto taki? My – biurowa świta
na cały, pół i ćwierć etatu.

I śpiewamy wszyscy razem:

My to zmęczone, my nieważne
I my nieważne, jak zmęczone
A my nieważne, jak nieważne
Bo my zmęczone, to zmęczone!

Tak. Będziemy śpiewać! A o czym?

O tym, dlaczego zostajemy w pracy po godzinach.
Dlaczego wchodzimy w kolejne projekty, choć nasze ciała nie dają już rady.
Dlaczego regularnie układamy w głowie treść wypowiedzenia i za każdym razem mentalnie zgnieciony papier trafia do kosza rzutem za trzy punkty.
Dlaczego znosimy wielogodzinne rozmowy i spotkania z dyrekcją, choć przecież „this could be an email”.
Dlaczego na każdym popremierowym bankiecie już po kwadransie zapominamy, co to była za mordęga, i cieszymy się z sukcesu.

Dlaczego?

Bo kochamy swoją pracę!
Niemożliwe?
W teatrze wszystko jest możliwe.
W teatrze pracujesz nie dla pensji, lecz z lojalności.
Teatr to marzenie, to misja, to przyjemność, to rozwój, to awans społeczny o smaku tortu pistacjowego.
I co z tego, że nie jesteś jak „córka koleżanki twojej mamy”?
Nic z tego.
Robimy o tym spektakl.
Z miłości do teatru.
Z piosenkami.
Niech wszyscy się dowiedzą, jak jest. I jak może być.
Dotkliwie, czule i śmiesznie.
Niemożliwe?
W teatrze wszystko jest możliwe!


Reżyseria: Joanna Drozda, scenografia, wideo, reżyseria światła: Michał Głaszczka, kostiumy: Jola Łobacz, choreografia: Bartek Dopytalski, teksty piosenek: Joanna Drozda, Michał Głaszczka, muzyka, kierownictwo muzyczne: Michał Łaszewicz.

Występują: Sylwia Achu (gościnnie), Michał Badeński, Monika Buchowiec, Przemysław Dąbrowski, Adam Mortas, Mirosława Olbińska, Rozalia Rusak.