Wacław Dobrowolski (ur. 15 listopada 1890 w Janówce na Ukrainie, zm. 2 lipca 1969 w Radomiu) – malarz i rysownik zasłużony dla kultury międzywojennej Łodzi. W Łodzi zamieszkał w 1928 roku, gdzie utrzymywał się z portretowania. Malował również wizerunki Józefa Piłsudskiego, pejzaże i sceny rodzajowe, operując realistycznym warsztatem w konwencji koloryzmu. W 1929 roku założył tu Szkołę Rysunku, Malarstwa, Rzeźby i Przemysłu Artystycznego im. Cypriana Kamila Norwida, która działała przy ul. Wólczańskiej 35 do 1938 roku, a następnie przy ul. Piotrkowskiej 84 do wybuchu II wojny światowej. Był współzałożycielem Grupy Artystycznej "Ryngraf" oraz wydawcą ogólnopolskiego pisma "Polska Druga", w którym zajmował się krytyką artystyczną.

Wystawiał swoje prace w Łodzi oraz w warszawskim Instytucie Propagandy Sztuki i Zachęcie. W 1940 został wysiedlony do Limanowej, skąd przeniósł się do Radomia. W 1945 założył tu szkołę plastyczną, która cztery lata później stała się Państwowym Ogniskiem Plastycznym. Również w 1945 zainicjował powstanie radomskiego oddziału Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych. Był również pierwszym prezesem Związku Pracowników Sztuki w Radomiu oraz organizatorem Klubu Literacko-Artystycznego. Wielu uczniów Wacława Dobrowolskiego ukończyło akademie sztuk pięknych i zostało zawodowymi malarzami, należeli do nich m.in.: Alojzy Balcerzak, Władysław Kurpiel, Krystyna Krause. Lekcje rysunku pobierał również Andrzej Wajda.