Ludzie ze złotym uchem | Kalejdoskop kulturalny regionu łódzkiego
Proszę określić gdzie leży problem:
Proszę wpisać wynik dodawania:
2 + 9 =
Link
Proszę wpisać wynik dodawania:
2 + 9 =

Ludzie ze złotym uchem

Statuetkę „Człowieka ze Złotym Uchem” Międzynarodowego festiwalu Producentów Muzycznych Soundedit  otrzymają w tym roku: Tadeusz Mieczkowski, Czesław Niemen (pośmiertnie), Chris Thomas oraz Steve Lyon. Festiwal Soundedit wyróżnia artystów dźwięku i brzmienia oraz reżyserów naszych muzycznych wrażeń. Gala wręczenia nagród odbędzie się w sobotę 26 października w łódzkim Klubie Wytwórnia.
Tadeusz Mieczkowski - reżyser dźwięku i producent muzyczny. Ukończył wydział Reżyserii Dźwięku na  Uniwersytecie Muzycznym w Warszawie ze specjalnością – fonografia. Uwielbia nagrywać i miksować muzykę filmową. W świecie fonograficznym funkcjonuje od 1989 r., mając dziś na koncie tysiące nagrań. Zawsze są to produkcje najwyższej klasy i realizowane z szerokim składem wykonawczym. Kreuje unikatowe i rozpoznawalne brzmienie. Styl i metodę pracy dopasowuje zawsze do artystów. Muzycy i kompozytorzy cenią go za wysokie wymagania, które im stawia, dbałość o każdy szczegół oraz nietuzinkowe poczucie humoru. Współpracował z takimi artystami jak: Wojciech Kilar, Wojciech Karolak, Andrzej Jagodziński, Adam Sztaba, Tomasz Stańko, Zbigniew Preisner, Edyta Górniak, Kayah. Nagrywał takie międzynarodowe sławy jak: Branford Marsalis, Gonzalo Rubalcaba, Sting, Natalie Cole, Tori Amos, Pat Metheny, Mino Cinelu. Ma na koncie setki produkcji folkowych, jazzowych, symfonicznych, kameralnych. Nagrodę „Człowieka ze Złotym Uchem” otrzyma w uznaniu za: „wybitne dokonania w dziedzinie produkcji muzycznej”.

Czesław Niemen - jeden z najważniejszych artystów polskiej muzyki rozrywkowej. Niemen był nie tylko muzykiem, lecz również multiinstrumentalistą, piosenkarzem, wokalistą rockowym, kompozytorem, autorem tekstów piosenek, aranżerem, grafikiem i innowatorem. Jako jeden z pierwszych sprowadzał do Polski syntezatory i inne instrumenty elektroniczne lub jak mówiono dawniej – elektronowe.

Urodził się w 16 lutego 1939 r. w Starych Waliszkach (obecnie tereny Białorusi). Zmarł 17 stycznia 2004 r. w Warszawie. Jako dziecko występował w chórze kościelnym, następnie uczęszczał do klasy fortepianu liceum pedagogicznego w Grodnie i tam również spróbował sił na uczelni muzycznej. W 1962 poznał Franciszka Walickiego, który zaczął go promować i organizować występy. Szybko został dostrzeżony na Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie i w nagrodę odbył trasę po kraju z zespołem Czerwono-Czarni. To właśnie Walicki z trudem przekonał Niemena, by zamiast piosenek latynoskich i rosyjskich zaczął grać rocka. Po odniesieniu pierwszych sukcesów w konkursach wykonawców amatorów zaczął dzięki Walickiemu występować z zespołem Niebiesko-Czarni i komponować.

Debiutował jako piosenkarz bigbitowy, śpiewając rock and rollowe i rockowe piosenki w stylu The Beatles oraz ballady. Do największych przebojów pierwszego okresu należą dynamiczny utwór „Czy wiesz?” i sentymentalna ballada „Pod Papugami”. Wkrótce jednak zaczął zmierzać w stronę ambitniejszej muzyki, adresowanej do bardziej wymagającej młodzieży akademickiej. Utwory z okresu współpracy z grupą Niebiesko-Czarni nagrał potem na nowo na płycie „Czy mnie jeszcze pamiętasz?”.

Jesienią 1966 r.  wraz z muzykami formacji Chochoły utworzył zespół Akwarele. Następny etap kariery to występy z zespołem jako „Niemen Enigmatic”. Jesienią 1971 zetknął się z awangardowym kontrabasistą Helmutem Nadolskim. Z nim oraz z muzykami Silesian Blues Band (SBB) stworzył Grupę Niemen, która działała od grudnia 1971 do sierpnia 1973 r. Równocześnie Niemen zaczął nagrywać muzykę filmową, którą tworzył przez prawie dziesięć lat. Karierę Niemena zakłóciło wprowadzenie stanu wojennego. Dopiero w 1989 r. ukazała się pierwsza od wielu lat płyta Niemena z nowym materiałem, przygotowywana przez wiele lat – „Terra Deflorata”. W 1999  r. został wybrany na wykonawcę wszech czasów w plebiscycie „Polityki”. W 2001 r. wyszła ostatnia jego płyta studyjna „Spodchmurykapelusza”.

Czesław Niemen zostanie pośmiertnie uhonorowany nagrodą Festiwalu Soundedit – „Człowieka ze Złotym Uchem” w uznaniu za: „pionierskie dokonania w dziedzinie produkcji muzycznej”.

Chris Thomas – urodził się w 1947 r. w Wielkiej Brytanii. To angielski producent muzyczny, który współpracował z: The Beatles, Pink Floyd, Procol Harum, Roxy Music, Badfinger, Elton’em Johnem, Paulem McCartneyem, Pete'em Townshendem, Pulp i Pretenders. Wyprodukował również przełomowe albumy dla Sex Pistols, Climax Blues Band oraz INXS.

Thomas jako dziecko uczył się gry na skrzypcach i fortepianie, by następnie zaczął grać na basie w londyńskich zespołach popowych, odrzucając w pewnym momencie możliwość grania z Jimim Hendriksem i Mitchem Mitchellem. Po kilku latach Thomas zdecydował, że nie jest zainteresowany karierą muzyka koncertowego. W wywiadzie z 1998 r. stwierdził: „zrozumiałem, że będąc w zespole, jestem zależny od wszystkich tych innych ludzi. Dotarło do mnie, że gdybym kiedykolwiek odniósł sukces z jakimś zespołem, to chciałbym zostać w studiu i po prostu nagrywać płyty. Nie byłem aż tak zainteresowany graniem na żywo”.

Chcąc przebić się do produkcji, Thomas napisał do producenta The Beatles George'a Martina i został zatrudniony jako asystent w AIR, niezależnej firmie produkcyjnej, którą założyli Martin i trzej inni producenci EMI. Thomas wyprodukował (bez podania jego nazwiska) nagrania The Beatles: „Birthday” i „Happiness Is a Warm Gun”. Współpracował z Procol Harum (cztery płyty) oraz z Pink Floyd przy słynnym albumie „Dark Side of the Moon”. Został zaangażowany po tym, jak David Gilmour, Rick Wright, Roger Waters i Nick Mason nie mogli się zgodzić, jak ta płyta  powinna zostać ostatecznie zmiksowana. Następnie producent zaangażował się we współpracę z grupa Badfinger. W 1976 r. Malcolm McLaren poprosił go o wyprodukowanie płyty dla Sex Pistols. Koledzy Thomasa z branży muzycznej byli tym faktem przerażeni. W 1985 r. Thomas odegrał kluczową rolę w osiągnięciu światowego sukcesu australijskiego zespołu INXS.

Chris Thomas zdobył nagrodę Rolling Stone Critics – „Producent of the Year”, nagrodę magazynu „Billboard” – „Producent of the Year”, a także nagrody: Grammy i Brit Awards. Podczas Festiwalu Soundedit zostanie uhonorowany statuetką „Człowieka ze Złotym Uchem” w uznaniu za: „pionierskie dokonania w dziedzinie produkcji muzycznej”.

Steve Lyon – brytyjski inżynier dźwięku i miksu, pracujący głównie z artystami pop rockowymi, alternatywnymi i „elektronicznymi”. Od początku swojej kariery przyczynił się do stworzenia rozpoznawalnego brzmienia wielu znanych zespołów muzycznych: Depeche Mode, The Cure, Recoil, Nitzer Ebb, The Wedding Present, Laura Pausini, Amplifier, MrNorth, Subsonica. Współpracował z największymi sławami produkcji muzycznej: Glyn Johns, sir George Martin i Flood. Od 2010 r. pracuje we własnym studiu – Panic Button Studios.

Steve to prawdziwie eklektyczny miłośnik muzyki, a swoje powołanie do produkcji muzycznej odkrył, wertując okładki albumów, które kochał: The Who, Eltona Johna, Genesis, Joni Mitchell, Steely Dan, Led Zeppelin i Petera Gabriela. To wtedy zdał sobie sprawę, że chce eksplorować wszystkie style muzyczne, nie będąc samemu muzykiem. Lyon uczęszczał na kurs inżynierii mechanicznej/elektrycznej w college'u i zaczynał pracę na planach filmowych w Beaconsfield's National Film School. Podejmował się wielu ról, szczególnie w nagrywaniu dźwięku, edycji i tworzeniu efektów dźwiękowych. W 1984 r. rozpoczął produkcję albumu szkockiego zespołu Big Dish.

W studiu AIR sir George'a Martina został zatrudniony jako asystent inżyniera dźwięku, a następnie inżynier do współpracy z: Tears for Fears, The Wedding Present, The Outfield, Andy Leek, John Illsley, Dylan Thomas i Prefab Sprout. Wraz z Martinem pracował również przy piosenkach Paul’a McCartneya.
Od lat 90. Lyon działa już na „własny rachunek”. Współpracował z: Dave’m Stewartem, Suzanne Vega, Depeche Mode oraz reżyserem Wimem Wendersem przy ścieżce dźwiękowej do filmu „Until the End of the World”. Steve został długoterminowym współpracownikiem Alana Wildera, wspólnie pracowali nad remiksami utworów Nitzer Ebb oraz albumami Recoil. Steve nie zamyka się tylko w studiu, zjeździł cały świat podczas tras koncertowych. W 2010 r. Steve Lyon założył własne, kreatywne, dźwiękowo-muzyczne sanktuarium w południowo-zachodnim Londynie – Panic Button Studios. Skupia się tam na współpracy z młodymi talentami, ale nie zamyka na sesje z gwiazdami, np. Erikiem Claptonem.

Podczas Festiwalu Soundedit zostanie uhonorowany statuetką „Człowieka ze Złotym Uchem” w uznaniu za: „wizjonerstwo i pionierskie rozwiązania w produkcji muzycznej”.

16. Międzynarodowy Festiwal Producentów Muzycznych odbędzie się w Łodzi w dn. 25-29 października. Główne wydarzenia, w tym gala wręczenia statuetek „Człowieka ze Złotym Uchem” będą miały miejsce w Klubie Wytwórnia (ul. Łąkowa 29). Wystąpią m.in.: Natalia Niemen, The Wolfgang Press, Clan of Xymox, Juno Reactor, Christian Friedel, Jules Maxwell, duet Smolik//Kev Fox.

Kategoria

Muzyka