Pastylka ananasa | Kalejdoskop kulturalny regionu łódzkiego
Proszę określić gdzie leży problem:
Proszę wpisać wynik dodawania:
3 + 2 =
Link
Proszę wpisać wynik dodawania:
3 + 2 =

Pastylka ananasa

Michał Pawłowski "Nieskończoność", 2024

Galeria Art Hub zaprasza na wystawę malarstwa i obiektu Michała Pawłowskiego "Pastylka ananasa polskiego streep artu". Otwarcie 8 XI o godz. 18.
Artysta określa swoją twórczość jako „synestezję analityczną” – proces przekształcania doznań, tęsknot i wizji w formę. Największą wartość widzi w samym przebiegu kreacji – od pierwszej myśli do ostatecznego kształtu. To w tym momencie, jak twierdzi, zachodzą zjawiska nie tylko emocjonalne, ale i chemiczne – zarówno w umyśle, jak i na płótnie. Tam właśnie rodzi się sztuka.

Pawłowski swobodnie łączy abstrakcję i figurację w sposób ekspresyjny i emocjonalny. Jego prace są próbą uchwycenia stanów umysłu, syntezy świata realnego z przestrzenią snu i wizji. Eksperymentuje z formą i medium, traktując malarstwo jako narzędzie iluzji, a zarazem jako precyzyjny aparat do obrazowania nieuchwytnego.

„Sztuka powinna być materializacją wizji w przeznaczonej lub określonej według niej czasoprzestrzeni, jednak dzięki idei czasu powinna przeżyć autora, mianując go ponadczasowym.”

W swoim komentarzu do sztuki Pawłowski nie unika też absurdu, używanego jako kontrnarzędzie wobec rzeczywistości – „niełatwo bywa opowiadać o pogodzie”. Odwołuje się do fizyki kwantowej, traktując materię jako strukturę złożoną z pustki i energii – elektromagnetycznej siatki utkanej z elektronów, które – jak sądzi – „przybywają ze słońca”.

Wśród inspiracji artysty znajduje się m.in. Jean-Jacques Rousseau, którego słowa o dziecięcej wrażliwości na barwy zestawia z refleksją nad społecznym konformizmem i sztuczną hierarchią wartości w estetyce.


Michał Franciszek Pawłowski
ur. 1984 w Łodzi – artysta malarz, twórca witraży, poeta, scenograf, rzeźbiarz, performer i ilustrator. Absolwent malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku (tytuł magistra sztuki). Brał udział w pracach konserwatorskich kościoła św. Brygidy w Gdańsku. Po studiach mieszkał i tworzył w Mediolanie, gdzie rozwijał działalność artystyczną, m.in. w projektach Unita Produzione Musicale i Irreality Show.

Prezentował swoje prace m.in. w Teatro Litta, dotarł do finału Premio Bice Bugatti i jako jedyny żyjący polski artysta wystawiał w Caffè Letterario Giacomo w prestiżowym Palazzo Reale di Milano.