Polecamy

NAJPOPULARNIEJSZE

Proszę określić gdzie leży problem:

ASP – co tu się robi?

Obiekty Macieja Szynwelskiego, fot. ATN

WYSTAWA. Akademia Sztuk Pięknych w Łodzi powróciła do jednego konkursu na najlepsze dyplomy magisterskie i licencjackie pod nazwą Prime Time (przez jakiś czas funkcjonowały dwa osobne konkursy) – w ten sposób dostajemy podsumowanie całorocznej pracy uczelni w różnych dziedzinach sztuk pięknych i użytkowych, na dwóch poziomach kształcenia. Konkursowa wystawa odbywa się do 17 III 2023 w Art_Inkubatorze – a lokowanie uczelnianych wydarzeń poza siedzibą szkoły zawsze sprawia, że przestają być one uczelniane, a stają się łódzkie.

Selekcja dyplomów musiała być ostra, co widać choćby na przykładzie zakwalifikowanych do konkursu kilku kolekcji mody – na listopadowej Gali Dyplomowej Instytutu Ubioru w ramach 6. Łódź Young Fashion było przecież znacznie więcej propozycji, które wydawały się równie dobre jak te wybrane do Prime Time. Ku mojej radości na wystawie znalazła się kolekcja Barbary Rydz, która zachwyciła mnie na Gali i chwilę później podczas konkursu Złota Nitka – delikatne wdzianka w formie chmurek koloru. W Art_Inkubatorze pokazano też inny świetny zestaw ubiorów – inspirowanych PRL-owskim designem, w pastelowych barwach – autorstwa Wiktorii Łaskawiec. Właściwie wszystkie zaprezentowane tu propozycje modowe są bardzo ciekawe, podobnie jak zestawy biżuterii (wyróżnię inspirowaną naturą i pierwotnymi kulturami kolekcję biżuteryjnych obiektów dawkujących zapach, której autorką jest Agnieszka Nowicka oraz obiekty Marianny Lamenty, odwołujące się do dysfunkcji psychicznych, a przypominające biologiczne narządy). To od wielu lat mocne punkty kształcenia w ASP. Na konkursach akademii zawsze dobrze wypadają też projekty architektury wnętrz – tak jest i teraz. Zwykle niezłe są plakaty – tym razem ich zabrakło. Spośród tkanin najbardziej ujęły mnie graficzne, czarno-białe tkaniny drukowane Weroniki Jończyk, inspirowane fantastyką naukową.

Sztuka użytkowa zdominowała nieco wystawę. Jeśli chodzi o sztuki piękne, uwagę zwracają multimedialne instalacje, np. mroczny „pokój” Jana Kazimierza Barnasia z czarnym krzesłem, takimż telewizorem, psem i telefonem, uzupełnionymi czarno-białymi zdjęciami obrazującymi traumę. Albo równie niepokojące czarne tkaniny przestrzenne Jonatana Jurkowskiego plus jego realizacja filmowa, odnoszące się do tematyki straty, żałoby, odchodzenia.

Efektowne obiekty Macieja Szynwelskiego nawiązują do kryzysu klimatycznego – to rafy koralowe z ceramiki i szkła, jedna obumarła, druga jeszcze z oznakami życia (nagroda publiczności). Dobrze wyglądają także czarno-białe grafiki Darii Łuki ze scenkami rodzajowymi i portretami. Malarstwo, niestety, nie zachwyca…