Dzięki tytanicznej pracy zespołu Reymonta udało się ustalić (z grubsza), czym różnią się od siebie: Łódzkie Centrum Filmowe, Centrum Sztuki Filmowej, Centrum Kultury Filmowej, Narodowe Centrum Kultury Filmowej, Narodowe Centrum Kultury i Polskie Centrum Kinematografii.

1. Łódzkie Centrum Filmowe - resztka wytwórni przy Łąkowej, właściwie to magazyn kostiumów. Ma być częścią 3, 4 lub 6.

2. Centrum Sztuki Filmowej - miało powstać w budynku EC1 według koncepcji Lyncha i Żydowicza. Resztka wielkich planów kulturalnych Nowego Centrum Łodzi. Spór prawny z 3, 4.

3. Narodowe Centrum Kultury Filmowej - ma powstać w budynku EC1 według koncepcji Tomasza Majewskiego z UŁ i posłanki Iwony Śledzińskiej-Katarasińskiej. Pomysł ogłoszony z wielką pompą w lutym 2012, gdy do Łodzi przyjechał minister Zdrojewski. Miało przejąć 1, a także Wytwórnię Filmów Oświatowych. W przypadku Muzeum Kinematografii nie wiadomo dokładnie, kto ma kogo przejąć.

4. Centrum Kultury Filmowej - patrz punkt 3. Przymiotnik "Narodowe" zniknął z nazwy, gdy weszła ona w fazę wstępnej konkretyzacji (projekt Urzędu Miasta). Nie wiadomo, czy zniknął w ramach politycznie poprawnej walki z nacjonalizmem, czy z powodu odmowy finansowania ze strony Ministerstwa.

5. Narodowe Centrum Kultury - instytucja kierowana przez Krzysztofa Dudka, zajmuje się m.in. współorganizowaniem Kongresów Kultury.

6. Polskie Centrum Kinematografii - ma powstać w Warszawie w siedzibie Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych. Alternatywa dla 3 i 4 - w Ministerstwie chcą, by jej częścią było 1. Ma większe szanse z racji lepszego, warszawskiego adresu.

Przypominamy, że Reymont (Władysław) był współzałożycielem jednej z pierwszych w Polsce spółdzielni kinematograficznych. Taki patron zobowiązuje. Dlatego postanowiliśmy utworzyć Centralny Rejestr Centrów Filmowych. Można się zapisywać na subskrypcję biuletynu z najnowszymi ustaleniami.