Laureatkę wybrało jury w składzie: Cecylia Malik (przewodnicząca), Marta Krześlak, Honorata Martin i Jaśmina Wójcik.
Jury doceniło laureatkę:

Za to, że zabrała sztukę współczesną nad  wolną rzekę Wisłę.
Za muzeum klimatu w działaniu.
Za to, że dzieli się miłością do sztuki i natury z innymi artystami.
Za to, że zabrała na swój drewniany galar innych artystów -  zarówno tych dojrzałych, jak i dopiero rozpoczynających przygodę ze sztuką. Za to, że dzieli się z nimi, zachwytem, doświadczeniem, jedzeniem, sztuką i przygodą. Za to, że pod wymalowanym przez nią żaglem „w Dzikiej kocham się Wiśle” powstają znakomite prace artystów, dla których Ewa jest wspierającą przewodniczką, siostrą, mamą, szamanką.
Za malarstwo, za konsekwentne bycie w sztuce, za skromność i radość.
Za łączenie ludzi - tych z lewego i prawego brzegu Wisły.
Za to, że jest ucieleśnieniem wartości, dzięki którym mamy szanse przetrwać na tej planecie.
Za „zło bobrem zwyciężaj”.

Pomysłodawcą idei dorocznej Nagrody im. Katarzyny Kobro, wręczanej wybranemu artyście przez innych artystów, jest Józef Robakowski. Wyróżnienie ma na celu uhonorowanie postaw artystów progresywnych i poszukujących. Początkowo nagroda była przyznawana w Galerii Wschodniej. Od 2011 roku organizatorem wydarzenia zostało Muzeum Sztuki w Łodzi, a jego kuratorką jest Maria Morzuch.

Laureatki i laureaci z ubiegłych lat:

2001 - Zbigniew Dłubak
2002 - Jürgen Blum-Kwiatkowski
2003 - Andrzej Dłużniewski
2004 - Krzysztof M. Bednarski
2005 - Teresa Murak
2006 - Krzysztof Wodiczko
2007 - Jerzy Lewczyński
2008 - Zbigniew Rybczyński
2009 - Andrzej Lachowicz
2011 - Zygmunt Rytka
2012 - Natalia LL
2013 - Cezary Bodzianowski
2014 - Robert Rumas
2015 - Jadwiga Sawicka
2016 - Karolina Wiktor
2017 - Piotr Bosacki
2018 – Cecylia Malik


Ewa Ciepielewska - malarka, perfomerka, aktywistka, altruistka i miłośniczka przyrody. Urodziła się w 1960 roku w Wałbrzychu. Jest absolwentką malarstwa na wrocławskiej ASP, którą ukończyła pod kierunkiem prof. Konrada Jarodzkiego. W 1982 roku była współzałożycielką grupy Luxus – jednej z ważniejszych formacji artystycznych lat osiemdziesiątych, z którą działa do dzisiaj. W 1997r. założyła stowarzyszenie Volans wspierające młodych artystów. Od 15 lat znaczną część roku spędza na Wiśle, pływając drewnianą, tradycyjną łodzią „Solny”.

Konsekwencją tego zaangażowania było stworzenie w 2015 roku projektu Flow/ Przepływ, którego jednym z celów jest użycie narzędzi sztuki do zachowanie rzeki w stanie naturalnym. Cykliczny i istniejący poza oficjalnym obiegiem projekt mobilnych rezydencji na łodzi łączy artystów, muzyków, performerów, kuratorów i innych aktywistów. Jego efekty pokazywane były na wystawach w Hamburger Bahnhof (2018) i Alter Hafen (2017) w Berlinie, Gdańskiej Galerii Miejskiej (2016, 2018), Austriackim Centrum Kultury (2019) oraz Fudacji Pamoja Razem w Krakowie(2017, 2018).

Ciepielewska pokazywała także swoje prace w ramach indywidualnych i zbiorowych wystaw, m.in. w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie,  Strykejernet w Oslo, John Hausard Gallery w Southhampton. Jej prace znajdują się w kolekcjach prywatnych i publicznych m.in.: Museum Jerke w Recklinghausen, Muzeum Współczesnym we Wrocławiu i Muzeum Narodowym w Warszawie, Wrocławiu i w Krakowie.

Poza malarstwem, w sztuce interesują ją sytuacje towarzyskie i wspólnotowe oraz szukanie nieinstytucjonalnych form bycia razem w obliczu kryzysów społecznych i ekologicznych. Świadomą praktykę artystyczną łączy ze zdecydowaną postawą polityczną, której wyrazem jest wegetarianizm, działania proekologiczne i wspieranie wszelkich inicjatyw wolnościowych. W 2020 roku działania Ewy Ciepielewskiej nagrodzone zostały przez środowisko flisackie Orderem Rzeki Wisły. Jest aktywną członkinią Koalicja Ratujmy Rzeki.