Uzasadnienie werdyktu jury brzmi: „Od wielu lat, w sposób niezwykle konsekwentny i uniwersalny, z dystansem i spokojem, zamyka w formę i utrwala to, co ulotne – myśli, nastroje, uczucia, przemiany i chwilowe wrażenia. Jego minimalistyczne realizacje wymuszają na odbiorcy zaangażowanie emocjonalne i intelektualne, a wartości duchowe, pojęcia egzystencjalne, materialność i metafizyka znajdują w jego sztuce niepowtarzalną formę. Dzięki Jego wrażliwości i otwartości na naszą kulturę otrzymaliśmy lekcję, że ciągłe poszukiwanie może stać się filozofią zarówno życia jak i sztuki. Po krótkich naradach, jednomyślną decyzją całego jury – za konsekwentną postawę, za poszukiwanie harmonii, za skupienie, wrażliwość i skromność, za siłę i uniwersalność przekazu, za poszerzanie granic sztuki, za łączenie dwóch kultur – postanowiliśmy przyznać Nagrodę im. Katarzyny Kobro Koji’emu Kamoji’emu – człowiekowi o otwartej dłoni i przejrzystym przekazie”.

Pomysłodawcą idei dorocznej Nagrody im. Katarzyny Kobro, wręczanej wybranemu artyście przez innych artystów, jest Józef Robakowski. Wyróżnienie ma na celu uhonorowanie postaw artystów progresywnych i poszukujących. Początkowo nagroda była przyznawana w Galerii Wschodniej, a od 2011 roku organizatorem wydarzenia zostało Muzeum Sztuki w Łodzi - kuratorką nagrody jest Maria Morzuch.

Tegoroczny skład jury: Jakub Ciężki (przewodniczący), Piotr Lutyński, Wojciech Leder i Małgorzata Szymankiewicz.

Koji Kamoji urodził się w 1935 roku w Tokio. W 1959 roku przyjechał do Polski i podjął studia na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych (dyplom w 1966 roku) w pracowni prof. Artura Nacht-Samborskiego. Od 1967 roku współpracuje z Galerią Foksal w Warszawie. W latach 1953-58 studiował w Akademii Sztuk Pięknych Musashino w Tokio (dyplom w 1958 roku) w pracowni profesorów Saburo Aso iChoonan Yamaguchi. Twórczość Koji'ego Kamojiego osadzona jest w szerokim kontekście od estetyki japońskiej, w której otoczeniu dorastał, poprzez tradycje awangardowe i polską scenę artystyczną drugiej połowy XX w. Jego prace charakteryzuje minimalizm i użycie prostych, łatwo dostępnych materiałów jak papier, sklejka, kamienie czy aluminium. Kamoji jest laureatem Nagrody Krytyki im. C.K. Norwida w 1975 r. oraz Nagrody im. Cybisa w 2015 r. W roku 2018 Narodowa Galeria Sztuki Zachęta zorganizowała retrospektywę prac artysty od lat 60. XX w. po prace najnowsze.


Laureatki i laureaci z ubiegłych lat:

2001 – Zbigniew Dłubak
2002 – Jürgen Blum-Kwiatkowski
2003 – Andrzej Dłużniewski
2004 – Krzysztof M. Bednarski
2005 – Teresa Murak
2006 – Krzysztof Wodiczko
2007 – Jerzy Lewczyński
2008 – Zbigniew Rybczyński
2009 – Andrzej Lachowicz
2011 – Zygmunt Rytka
2012 – Natalia LL
2013 – Cezary Bodzianowski
2014 – Robert Rumas
2015 – Jadwiga Sawicka
2016 – Karolina Wiktor
2017 – Piotr Bosacki
2018 – Cecylia Malik
2019 – Ewa Ciepielewska