Punktem wyjścia staje się biologiczne zjawisko autolizy – samorozkładu komórek – reinterpretowane tu jako model przemiany i cyrkulacji materii w świecie, w którym granice między tym, co organiczne i cyfrowe, ulegają zatarciu.

Prezentowane prace tworzą środowisko, w którym materia, dźwięk i obraz zachowują się jak organizmy: reagują na bodźce, ulegają transformacjom, rozpadają się i ponownie formują. Instalacje generatywne, obiekty wykonane z biodegradowalnych materiałów i biomasy – hodowanej i przetwarzanej – nie są jedynie reprezentacjami natury, lecz formami uczestniczącymi w jej obiegu. Badania materiałowe, prowadzone w ramach projektu, obejmują eksperymenty w technologii druku 3D z filamentów biodegradowalnych, analizę możliwości łączenia danych biologicznych z systemami generatywnymi oraz tworzenie obiektów, które – niczym żywe struktury – reagują na środowisko i ulegają stopniowemu rozkładowi. W rezultacie powstaje przestrzeń, w której granica między organizmem a obiektem staje się płynna, a proces biologiczny i artystyczny nakładają się na siebie.

Prezentowane prace tworzą wspólny, reagujący system – pozostają w relacjach zarówno z otoczeniem, jak i ze sobą nawzajem. Zmiana w jednej z nich może inicjować transformacje w innych, tworząc sieć wzajemnych oddziaływań i przepływów. Struktura wystawy przypomina ekosystem — nieustannie przekształcający się organizm, w którym poszczególne elementy współistnieją w stanie niestabilnej równowagi. Komponenty dźwiękowe, wizualne i materialne nie są tu trwałymi obiektami, lecz procesami: ulegają rozpadowi, generują nowe formy, reagują na bodźce i zmiany środowiskowe. W ten sposób przestrzeń ekspozycji staje się środowiskiem żyjącym — układem, który sam się przetwarza.

Projekt wyrasta z badań prowadzonych w Pracowni Obrazów Wirtualnych prowadzonych przez dr Anitę Osuch w Instytucie Fotografii i Multimediów Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. Pracownia traktuje sztukę jako przestrzeń eksperymentu, w której praktyka artystyczna łączy się z analizą procesów biologicznych i technologicznych. W tym ujęciu sztuka nie tyle dokumentuje naturę, ile uczestniczy w niej, stając się narzędziem poznania i współtworzenia.

Wystawa powstała w ramach projektu badawczego: „Proces autolizy jako metafora w interaktywnych działaniach artystycznych”.

Artyści:
Anna Ligęza, Anna Nowak, Mikołaj Nowosad, Anita Osuch, Borys Górski, Piotr Kusiak