Pałac Poznańskiego przy ul.
Gdańskiej 32 w Łodzi, w którym mieści się Akademia Muzyczna, w ciągu
najbliższych dwóch lat odzyska blask dzięki pracom remontowo-konserwatorskim fasady, ogrodzenia i
przypałacowego parku.
Jeden z najpiękniejszych pałaców „Ziemi obiecanej” – pałac
Karola Poznańskiego przy ul. Gdańskiej 32, w którym obecnie mieści
się Akademia Muzyczna w Łodzi, w ciągu najbliższych dwóch lat
odzyska blask dzięki pracom remontowo-konserwatorskim fasady,
ogrodzenia i przypałacowego parku. - Zaplanowaliśmy
przeprowadzenie kompleksowej rewitalizacji siedziby Akademii jako
zespołu pałacowo-parkowego wpisanego do rejestru Wojewódzkiego
Konserwatora Zabytków – mówi kanclerz Akademii Muzycznej w
Łodzi Agnieszka Grochulska.
18 czerwca br. Rektor Akademii Muzycznej prof. Cezary
Sanecki podpisał umowę z wyłonionym w ramach przetargu konsorcjum
firm: VIK-BUD Sp. z o.o. Stanisława Wiktorowicza i
Przedsiębiorstwo Konserwacji Obiektów Zabytkowych
Sławomira Ostrowskiego. Umowa dotyczy prac
remontowo-konserwatorskich, które będą realizowane w ramach
projektu europejskiego „Poprawa wizerunku uczelni i atrakcyjności
miasta poprzez rewitalizację głównej siedziby Akademii Muzycznej
im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi”. Podczas podpisywania
umowy obecni był Marszałek Województwa Łódzkiego Witold
Stępień i Dyrektor Generalny Łódzkiego Urzędu
Wojewódzkiego Stanisław Wasilczyk.
Całkowita wartość projektu to ponad 22 mln
złotych. Zakończenie prac zaplanowano w czerwcu
2015 roku. Remont nie będzie przeszkadzał w funkcjonowaniu
uczelni. Działania zostały podzielona na dwa etapy.
Wykonawcą pierwszego, w wyniku przetargu został zespół autorski
architektów „Marciniak&Witasiak” z ramienia biura projektów
„Sztuka użytkowa” Sp. z o.o., który od czerwca ubiegłego roku
opracowywał dokumentację projektową i kosztorysową.
Obejmowała ona: inwentaryzację konstrukcji budynku pałacu, projekt
remontu dachu wraz z kopułą wewnętrzną ogrodu zimowego, kosztorysy
inwestorskie i specyfikację techniczną wykonania i odbioru robót
budowlanych. „Marciniak&Witasiak” to znany zespół, który
stworzył m.in. projekty adaptacji znanych zabytkowych zespołów
pofabrycznych, w tym loftów „u Scheiblera”, budynku Straży Pożarnej
w kompleksie Scheiblera, rozbudowy budynku Archikatedry Łódzkiej,
siedziby Arcybiskupa Łódzkiego, współpracował także przy tworzeniu
projektu budowlanego łódzkiej Manufaktury.
Na podstawie opracowanej dokumentacji przygotowano przedmiot
przetargu, który 5 czerwca br. wygrało konsorcjum firm: VIK-BUD Sp.
z o.o. Stanisław Wiktorowicz i Przedsiębiorstwo Konserwacji
Obiektów Zabytkowych Sławomir Ostrowski (konsorcjum realizuje m.in.
prestiżowy dla regionu projekt rozbudowy, adaptacji i rekonstrukcji
ruin zamku Kazimierza Wielkiego w Inowłodzu).
Przedmiotem podpisywanej przez Akademię umowy będą: renowacja
elewacji pałacu, wraz ze wszystkimi balkonami, tarasami i
wykuszami, renowacja stolarki okiennej oraz rolet, drzwi
zewnętrznych od strony dziedzińca i od strony podjazdu przy ul. 1
Maja, remont samego podjazdu, ogrodzenia od strony ul. Gdańskiej,
remont dachu wraz z pracami rewitalizacyjno-konserwatorskimi kopuł
ogrodu zimowego, rewaloryzacja przypałacowego parku i dostosowanie
budynku dla potrzeb osób niepełnosprawnych. Rewitalizacji poddany
zostanie również słynny witraż znajdujący się w głównej klatce
schodowej pałacu przedstawiający boginię Florę. Decyzje dotyczące
koloru pałacu będą podejmowane dopiero po całkowitym oczyszczeniu
elewacji. – Zgodnie z założeniem autorów projektu
chcielibyśmy, poprzez renowację pałacu i jego otoczenia, osiągnąć
coś niezwykle trudnego i nieuchwytnego: chcielibyśmy ożywić
przeszłość, ożywić czas, który minął. Odtworzyć oryginał wraz z
czasem, który minął – podkreśla Agnieszka
Grochulska.
Pałac Karola Poznańskiego - wzniesiony w
latach 1904-08 dla syna słynnego łódzkiego fabrykanta Izraela
Kalmanowicza Poznańskiego – Karola Poznańskiego, jednego z
dyrektorów spółki akcyjnej wyrobów bawełnianych. Wybudowana
według projektu Adolfa Zelingsona budowla ma charakter eklektyczny:
łączy dominujące w jej architekturze elementy włoskiego renesansu i
baroku z m.in. motywami secesyjnymi. Pałac został zaprojektowany na
planie podkowy jako budynek jednopiętrowy, z wysokimi suterenami i
mieszkalnym poddaszem. Składa się z dwóch skrzydeł bocznych i
części frontowej, w której na obu kondygnacjach znajdowały się
pomieszczenia reprezentacyjne: salony i jadalnie (dziś sale
koncertowe i wykładowe), przeszklone halle, gabinety, buduary,
pokój bilardowy (dziś Dział Nauczania). Na piętrze znajduje się
także efektowny ogród zimowy przykryty szklanym dachem, widocznym
od strony ogrodu.
Pomieszczenia w skrzydle bocznym służyły domownikom, w
suterenach mieściły się pomieszczenia gospodarcze i kotłownia
centralnego ogrzewania (był to pierwszy budynek w Łodzi
posiadający centralne ogrzewanie już w fazie projektu).
Poddasze zamieszkiwała służba (dziś znajdują się sale ćwiczeniowe
dla studentów).
Do budynku prowadzą trzy wejścia: reprezentacyjne z podjazdem
i podcieniami od ulicy 1 Maja, wejście od strony ul. Gdańskiej
prowadzące dawniej na parter i do suteren oraz wejście gospodarcze
od strony podwórza. Rozpoznawalnym elementem pałacu stał się
umieszczony w narożniku półokrągły ryzalit, przykryty spłaszczoną
kopułą. Pałac i otaczający go park ze znajdującym się w podwórzu
budynkiem kordegardy okala zdobiony parkan z maszkaronami i literą
P na tablicach herbowych.
Pełne przepychu wnętrza rezydencji zachowały do dziś wiele ze
swej świetności: boazerie z różnogatunkowego drewna, stiukowe
sufity, sztukatorskie dekoracje, witraże, marmurowe kominki,
żyrandole, kinkiety, meble. Uwagę przyciąga wewnętrzna klatka
schodowa wyłożona ciemnym marmurem z wachlarzowymi schodami
biegnącymi wzdłuż ściany i zdobną kutą balustradą. Klatkę zdobi
witraż z warsztatu Richarda Schleina z Zittau. Pałac został
zaplanowany jako budowla mieszkalna przeznaczona dla Rodziny
Poznańskich i dla służby. Z czasem zamieszkały w nim również
rodziny akcjonariuszy spółki. Podczas okupacji mieściła się tutaj
niemiecka Städtische Musikschule, która działała niemal do końca
1944 r.
Budynek stał się siedzibą Akademii Muzycznej od pierwszych
chwil jej istnienia, czyli od pierwszych tygodni 1945 r. W
pierwszych latach Akademia dzieliła budynek ze Średnią Szkołą
Muzyczną i łódzką Szkołą Filmową. Obecnie w pałacu mieszczą się
sale koncertowe, sale wykładowe i ćwiczeniowe dla studentów
(również w budynku kordegardy), Studio Komputerowe Muzyki
Elektronicznej, Pracownia Elektroakustyczna. Tutaj urzędują Władze
Uczelni.
100-letni Siedziba Akademii Muzycznej w Łodzi to jeden z
najpiękniejszych i najbardziej rozpoznawalnych pałaców „Ziemi
obiecanej”. Zachwyca niezmiennie pracowników i studentów Uczelni,
melomanów, którzy przychodzą tutaj na koncerty, gości z kraju i
zagranicy (gościli tutaj m.in. David Lynch i Branford Marsalis)
oraz filmowców. Pałac zagrał w wielu scenach słynnej „Ziemi
obiecanej” Andrzeja Wajdy. Przed nim rozgrywa się jedna z
najbardziej znanych scen filmu, gdy Karol Borowiecki (Daniel
Olbrychski) stara się otrzeźwić Moryca Welta (Wojciech Pszoniak),
informując go o podwyżce cła na bawełnę. Uradowany Moryc z radości
wskakuje w filmie na pałacowe ogrodzenie, które również będzie
poddane renowacji.