27-letnia artystka w 2018 r. ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Łodzi – wtedy też otrzymała Nagrodę „Kalejdoskopu” (i Łódzkiego Domu Kultury) w Konkursie im. Strzemińskiego – Sztuki Piękne. Studiowała edukację artystyczną. Jest łodzianką, ale obecnie mieszka w Gdańsku. Pracuje jako instruktor zajęć plastycznych w Gdańskiej Szkole Artystycznej, realizuje stypendium „Kultura w sieci” dotyczące kreatywnego recyclingu i jako Foliart tworzy przedmioty z wykorzystanego ponownie plastiku.

Najszlachetniejszą formą sztuki, jej zdaniem, pozostaje malarstwo – i ono jest główną dziedziną jej twórczości. – Myślę, że wynika to z jego uniwersalizmu, dzięki któremu każdy może znaleźć w nim zarówno doznania estetyczne, jak i odpowiedzi na własne pytania – mówi. – Jestem osobą wrażliwą, pełną niepokoju i wątpliwości, których źródłem jest otaczający mnie świat. Malarstwo jest dla mnie formą ukazania głęboko przeżywanych uczuć. Motywem przewodnim mojej twórczości jest sylwetka nieobecnego człowieka, zawieszonego w intrygującej przestrzeni.

Fascynuje ją malarstwo impastowe z grubo kładzioną farbą, posługiwanie się surowym gestem malarskim. Inspiracją jest dla niej twórczość Willema de Kooninga czy Luciena Freuda, ze względu na sposób kształtowania przez nich przestrzeni w obrazie i miejsce, jakie zajmuje tu monumentalna postać człowieka. W nagrodzonych cyklach obrazów Barbary Szewczyk: „Zasiedzenie” i „Zamyślenie” pojawiają się sylwetki połączonej z krzesłem modelki. – Obrazy mają obramowania, które zamykają kadr, tworząc ograniczone pole widzenia. Postać zdaje się być zamknięta w jednej przestrzeni i dzięki temu skoncentrowana na poszukiwaniu odpowiedzi na egzystencjalne pytania: Kim jestem? Czym jest moja własna przestrzeń? Dlaczego jestem samotna?

ATN