Nagrodę im. Katarzyny Kobro za 2014 r., przyznawaną artystom przez artystów, a wymyśloną przez Józefa Robakowskiego i Nikę Strzemińską, odebrał w Muzeum Sztuki Robert Rumas.
Uzasadnienie nadania nagrody im. Katarzyny Kobro za 2014
r.:
"W uznaniu całościowego dorobku artystycznego, ogromnego
wkładu w budowanie architektury wystawienniczej, za działalność na
rzecz innych artystów, za upowszechnianie, ochronę i promocję
kultury w obszarze sztuki współczesnej, jury nagrody im. Katarzyny
Kobro w 2015 roku, pragnie uhonorować postawę nader skromnego
artysty, znajdującego się poza wszelkimi układami, Roberta
Rumasa.
To artysta badający problematykę społeczeństwa jako ofiary, w
ujęciu pojęć quasi-religijnych, ultrakatolickich, narodowych,
estetycznych oraz nadmiaru i deficytu wyznaniowego. Poddaje
wyraźnej krytyce polski dewocjonalizm, ryzykując i tym samym
broniąc swojej postawy. Religia jest tu jedynie schematem zaczepnym
do dalszych rozważań nad wystawienniczym sensem, nie mniej istotnym
jak polityka, która właśnie dziś przybiera realne zagrożenie dla
wolności wypowiedzi.
Robert Rumas od 15 lat zajmuje się też organizacją przestrzeni
wystawienniczej, scenografią do spektakli multimedialnych i
teatralnych. W latach 90. był inspiracją, autorytetem dla młodszych
pokoleń. Zawsze obecny, dzielący się wiedzą z młodym pokoleniem i
tymi, którzy już w jakiś sposób są ukształtowani.
Niniejsza nagroda jest też pewnego rodzaju nobilitacją oraz
mobilizacją do dalszych zmagań artystycznych w szerokim rozumieniu
sztuki współczesnej".
Jury: przewodniczący: Robert Kuśmirowski oraz Karolina
Breguła, Nicolas Grospierre, Kobas Laksa.
***
Pomysłodawcą idei dorocznej Nagrody im. Katarzyny Kobro,
wręczanej wybranemu artyście przez innych artystów, jest Józef
Robakowski (wspólnie z Niką Strzemińską, córką Katarzyny Kobro i
Władysława Strzemińskiego). Wyróżnienie ma na celu uhonorowanie
postaw artystów progresywnych i poszukujących. Początkowo nagroda
była przyznawana przez Galerię Wschodnią, od 2011 roku
organizatorem wydarzenia zostało Muzeum Sztuki w Łodzi.
Ze strony internetowej artysty:
Robert Rumas
ur. 1966 w Kielcach.
Artysta, kurator, aktywista, animator kultury, projektant
przestrzeni wystawienniczych, zainteresowany problematyką
społeczeństwa jako obiektu manipulacji w kontekście pojęć
dotyczących ekonomii, religii, narodu czy rasy. Od początku swojej
twórczości wyraźnie poddaje krytyce polski katolicyzm, jego
powierzchowność i obłudę. W wielu wypadkach język artystyczny tego
artysty oparty jest na kiczu, który łączy z symboliką „narodową”.
Religia jest tu jedynie elementem skomplikowanej struktury, równie
ważnym, co ekonomia, polityka czy dysfunkcje społeczne. Innym
wątkiem twórczości i poszukiwań Rumasa jest eksploracja i
projektowanie alternatywnych modeli społecznych. Odważne gesty,
które podejmuje, polegają często na kreowaniu tymczasowych
przestrzeni indywidualnej wolności, w czym przejawia się
anarchistyczny rys jego działań. Krytyka współczesnych społeczeństw
przejawia się tutaj poprzez ujawnienie możliwości ustanowienia
utopijnych struktur lub indywidualnej nienormatywnej praktyki. Jak
sam mówi: „…moja sztuka to przesuwanie akcentów i znaczeń, moja
sztuka to tworzenie kontekstów, które są zamachem na rzeczywistość
postrzeganą jednostronnie”. Ze względu na chęć ucieczki przed
dominującymi dyskursami jego prace często przyjmują efemeryczny
kształt.
Interdyscyplinarna twórczość Roberta Rumasa jest wielowątkowa,
w wielu wypadkach oparta na konkretnym kontekście historycznym,
społecznym, politycznym czy kulturowym. Od ponad dekady dokonuje on
interwencji w społeczną tkankę miejską rozszerzając tym samym
zakres swoich poszukiwań, anektując skomplikowaną, potraktowaną
holistycznie, przestrzeń miejską.
„Rumas chce prześwietlić porządek społeczny kraju – ukazuje
stereotypowe reakcje, eksponuje luki, wydobywa na wierzch smutek i
bezradność, dotyka sedna zbiorowego gniewu i agresji.”
W Polsce prezentował swoje prace min w Zachęcie Narodowej
Galerii Sztuki w Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie, Muzeum
Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowym w Warszawie. Poza krajem brał
udział w wielu ważnych wystawach min w Kunst- und Ausstellungshale
w Bonn, Moderna Musset w Stockholmie, Centrum Sztuki Współczesnej w
Moskwie, Kunsthalle w Wiedniu Berlinie i Hamburgu.
Równolegle do twórczości artystycznej od 2004 roku zajmuje się
organizacją przestrzeni i scenografią w spektaklach multimedialnych
i teatralnych. Współpracuje z Teatrami i Operą we Wrocławiu z
Teatrem Starym w Krakowie, Teatrem Wybrzeże w Gdańsku oraz Operą i
Teatrem Narodowym w Warszawie.
Kategoria
Sztuka