Jeśli mowa o rzeźbach, uwagę zwracają surowe drewniane bele Grzegorza Picza (tryptyk „Rozpad”), spreparowane tak, że wyglądają, jak nadjedzone przez korniki i częściowo spróchniałe. Jedna bela stoi pionowo jak maszt wbity w usypane w równe koło wióry, kształt innej – przełamanej – powtarza się w również usypanym według szablonu jasnym „cieniu”. Wrażenie robi właśnie ten kontrast między „naturalną formą” belek a zgeometryzowanymi elementami dodatkowymi. Rozpad jest porządkiem, a porządek ulega rozpadowi.
Paulina Czajkowska pokazuje delikatne, drobne obiekty z papieru czerpanego na metalowych stelażach, tworzące organiczne formy. Intrygujące asamblaże/obiekty wykonała Marta Andrzejczak – między innymi nadrukowując na białych, zabrudzonych tkaninach: fragmentach pościeli, nagie lub półnagie wizerunki kobiety czy mężczyzny. „Kołyska” to np. dziewczyna śpiąca na „kołdrze” udekorowanej zwisającymi koronkowymi taśmami niczym wstęgami. Ten sam, powielony, wizerunek kobiety znajduje się też na ustawionych jedna tuż za drugą przezroczystych foliach, dających efekt trójwymiarowości.
Klaudia Pieniak w wisząco-leżącej instalacji „Ciała” łączy wizerunki fragmentów ciała: ucha, ust, zębów, pępka, oka z płynnymi kształtami geometrycznymi kojarzącymi się z formami z „Powidoków” Strzemińskiego. Julia Czech we współpracy ze sztuczną inteligencją wykonała zestaw intrygujących czarno-białych pocztówek z Islandii. Do prawdziwych zdjęć krajobrazów AI dodała zwierzęta, rzeźby czy wodospady, które niezwykle tam pasują.
Weronika Janisz w serii obrazów „Topografia mojej szafy” znalazła sposób na odzianie codzienności w artystyczny kostium – to abstrakcyjne „martwe natury” inspirowane kształtami i barwami ubrań, zestawionych zgodnie z mapą kolorów: w błękitach, zieleniach czy czerwieniach. Aneta Niekoraniec maluje tak, jak robi się „nieudane” zdjęcia: kompozycje obejmują tylko fragmenty postaci, przedmiotu, pomieszczenia, resztę pozostawiając poza kadrem (ujął mnie zwłaszcza obraz ze stadem owiec, których kształty są rozpoznawalne tylko w pierwszych rzędach, a im dalej, tym bardziej abstrakcyjnie). Kalina Płużek prezentuje tryptyk „Miłość to nie zawsze znaczy to samo”, w którym na czarnym tle kłębią się dziwne, nieregularne formy, w tym przypominające ludzkie stopy czy dłonie. Może byłoby lepiej, gdyby tryptyk pozostał bez tytułu, bo szukanie tu odniesień do miłości chyba niepotrzebnie zajmuje głowę, gdy tymczasem przyjemniej byłoby po prostu kontemplować ciekawe kształty, dowolnie je interpretując. Na przykład środkowy obraz mógłby być, jak dla mnie, współczesną wariacją na temat „Guerniki” Picassa – no, ale to przecież byłoby raczej zaprzeczenie miłości niż jej przejaw.
Dominik Żyża prezentuje dwa obrazy z cyklu, który już mogliśmy oglądać, choćby na tegorocznej wystawie najlepszych dyplomów ASP „Prime Time” – geometryczne kompozycje inspirowane elewacją budynku ASP, w których pewne liniowe elementy są wypukłe, wychodząc poza płaszczyznę płótna.
Wszyscy wymienieni artyści i artystki to moje „typy” – nie wiadomo, czy któryś/aś z nich dostanie nagrodę od jury konkursu bądź od zewnętrznych fundatorów (głównie galerii czy muzeów). Moją szczególną uwagę zwrócili twórcy, których prac tu nie opisuję. Jako że zostali oni laureatami nagrody „Kalejdoskopu” w 41. Konkursie im. Strzemińskiego – Sztuki Piękne 2024, na razie te dwa nazwiska muszę zachować w tajemnicy (UZUPEŁNIENIE PONIŻEJ).
Ogłoszenie laureatów konkursu i otwarcie wystawy ich prac – 5 IV o godz. 17 w Ośrodku Propagandy Sztuki w parku Sienkiewicza (ekspozycja będzie czynna do 5 V). Prace prezentowane w ASP: w galeriach, holach, korytarzach można oglądać do 22 III.
***
Nagrodę „Kalejdoskopu” otrzymali Maciej Zieliński i Jakub Michalak.
Maciej Zieliński w cyklu obrazów „Prodigy aus polen” (dobrze brzmiąca zbitka słów z języka angielskiego i niemieckiego, przy tym niepoprawnie zapisana) przywołuje wspomnienie dawnych gier komputerowych i ich niedoskonałej, „kwadratowej” grafiki. Nie grałam w nie, więc to nie sentyment skłonił mnie do nagrodzenia tego artysty – lecz ciekawa malarska forma. Im dłużej przyglądałam się tym pracom, tym dłużej chciałam się im przyglądać. Zieliński, student III roku, oddał niedoskonałość kształtów postaci i komputerowe błędy zniekształcające sylwetki. Przy tym całkowicie zrezygnował z koloru, stawiając na czerń i biel, co w malarstwie jest rzadkością. Tak powstały intrygujące portrety współczesnego, zagubionego człowieka, któremu obraz rzeczywistości i siebie samego coraz bardziej się rozjeżdża. Gdyby tłumaczyć tytuł jako „cudo z Polski”, pasowałoby to do autora tych obrazów.
Propozycja Jakuba Michalaka, również studenta III roku, jest zaskakująco dojrzała – zarówno pod względem malarskim, jak i osobowościowym. Zdaje się bowiem, że nie każdego dwudziestoparolatka zajmują zagadnienia metafizyczne. Michalak tymczasem namalował współczesne, abstrakcyjne ikony, które mogą przemówić zarówno do osób wierzących, jak i do ateistów – odnoszą się bowiem do szeroko pojmowanej metafizyki, duchowości. I same przenoszą widza w ich rejony, wyciszają, uspokajają. Jak Kazimierz Malewicz wieszał swój czarny kwadrat w narożniku pomieszczenia niczym ikonę w prawosławnym domu – tak Michalak, być może zainspirowany tym wielkim awangardzistą, ze swoich niedużych abstrakcyjnych obrazów, najczęściej geometrycznych, komponuje instalację na kształt ikonostasu, tyle że przestrzennego, nie przyściennego. A jego ikony malowane są nie na deskach, lecz na kawałkach grubej płyty pilśniowej, której surowe, „brzydkie” boki artysta pokrywa ciemnozłotą farbą (i jest to jedyny złoty akcent na tych obrazach). Na odwrociu można odnaleźć napis z nazwą producenta płyt. Jerzy Nowosielski połączył świętość ikony z przedstawieniem zwykłego życia – Jakub Michalak idzie dalej, podkreślając zwyczajność, wręcz prymitywność malarskiego podłoża.
Aleksandra Talaga-Nowacka
Laureaci 41. Konkursu im. Władysława Strzemińskiego – Sztuki Piękne:
Do udziału w tegorocznej edycji konkursu zgłoszonych zostało 155 prac. Przyznano Grand Prix, 2 nagrody regulaminowe, 9 wyróżnień honorowych Jury oraz 33 nagrody fundowane.
Zgłoszone prace oceniało Jury w składzie:
dr Dariusz Leśnikowski – przewodniczący jury, kulturoznawca, krytyk sztuki, kurator, dyrektor Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi, adiunkt w Instytucie Kultury Współczesnej Uniwersytetu Łódzkiego
dr hab. Aurelia Mandziuk, prof AS – artystka i animatorka sztuki. Dziekana Wydziału Wzornictwa Akademii Sztuki w Szczecinie. Współzałożycielka i członkini Stowarzyszenia Sztuka i Dokumentacja
mgr Patrycja Podkościelny – polska artystka zajmująca się tradycyjnymi technikami graficznymi. Dydaktyczka Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku,
dr hab. Arkadiusz Karapuda, prof. uczelni – artysta wizualny, malarz. Profesor uczelni na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie,
Jacek Grudzień – dziennikarz, wykładowca, w latach 2012-2016 dyrektor łódzkiego oddziału TVP, dyrektor Wydziału Kultury Urzędu Miasta Łodzi
Grand Prix otrzymała:
Marta Kosior za pracę „Afterthought” wykonaną w Pracowni Obrazu Cyfrowego pod kierunkiem dr. Krzysztofa Guzka, za pracę „Dysocjacja” powstałą w Pracowni Obrazu w Przestrzeni pod kierunkiem prof. Piotra Ciesielskiego oraz za pracę „The White Road” powstałą w Pracowni Projektowania Grafiki Multimedialnej pod okiem dr. hab. Jakuba Balickiego, prof. uczelni
Grand Prix ufundowała firma Atlas Sztuki.
II Nagrodę Regulaminową otrzymała:
Karolina Żelaznowska za cykl „Kaprysy”, powstały w Pracowni Rysunku i Technik Ilustracyjnych pod kierunkiem dr Marzeny Łukaszuk oraz cykl „EXSIST” zrealizowany w Pracowni Technik Drzeworytniczych i Książki Artystycznej pod okiem prof. Dariusza Kacy
Nagrodę Rektora ASP w Łodzi otrzymał:
Mateusz Pecyna za pracę „How many drops in an ocean can AI handle?” zrealizowaną w Pracowni Multimediów pod kierunkiem dr. hab. Łukasza Ogórka, prof. uczelni
Wyróżnienia honorowe otrzymali:
Marta Andrzejczak za prace „Kołyska” i „Adoracja” zrealizowane w Pracowni Ekspresji Malarskiej pod kierunkiem dr hab. Joanny Trzcińskiej, prof. uczelni oraz pracę „Ołtarz dla Narcyza” powstałą równolegle w dwóch pracowniach: pod okiem dr hab. Joanny Trzcińskiej, prof. uczelni oraz w Pracowni Sitodruku pod kierunkiem dr hab. Agaty Stępień, prof. uczelni.
Ryszard Henryk Chojnacki za pracę „Ślady – Obiekty Sensoryczne”, która powstała w Pracowni Działań Interaktywnych i Site Specific pod kierunkiem dra hab. Tomasza Matuszaka, prof. uczelni
Jakub Kopacz za cykl prac „Zderzenia” zrealizowany w Pracowni Obrazu pod kierunkiem dr hab. Aleksandry Gieragi, prof. uczelni
Jakub Michalak za cykl prac pt. „Intuicje metafizyczne” zrealizowany w Pracowni Działań Malarskich w Przestrzeni Publicznej pod kierunkiem dr Aleksandry Ignasiak
Zofia Muzolf za pracę „Nutcracker” zrealizowaną w ramach przedmiotu animacja przestrzenna pod kierunkiem dr Izumi Yoshidy
Wiktoria Papież za cykl prac „Anormalność” zrealizowany w Pracowni Obrazu pod kierunkiem dr hab. Aleksandry Gieragi, prof. uczelni
Magdalena Skotnicka za pracę „Guga”, która powstała w Pracowni Działań Fotograficznych pod kierunkiem dr hab. Dominiki Sadowskiej, prof. uczelni
Weronika Tomaszewska za pracę „Przewodnik Emocji – zestaw tkanin unikatowych” wykonaną w Pracowni Obiektu do Wnętrza, Dywanu i Gobelinu pod kierunkiem dr Izabeli Walczak
Zespół artystyczny w składzie: Agata Babiarska, Gabriel Data, Julia Grygorczyk, Sławomir Lewy, Piotr Piwowarski, Martyna Tomczak i Adrianna Urbańska za pracę „Chronometr” zrealizowaną pod okiem prof. Piotra Stachlewskiego w Pracowni Malarstwa i Działań Interdyscyplinarnych
Nagrody fundatorów:
Nagrodę Miejskiej Galerii Sztuki otrzymał Jakub Michalak
Nagrodę Muzeum Sztuki w Łodzi otrzymała Sandra Królikowska
Nagrodę Muzeum Sztuki w Łodzi otrzymała Zuzanna Formella
Nagrodę Muzeum Sztuki w Łodzi otrzymała Klaudia Stańko
Nagrodę Muzeum Sztuki w Łodzi otrzymał Borys Górski
Nagrodę Muzeum Sztuki w Łodzi otrzymał Aleksander Siąkała
Nagrodę Rynku Sztuki otrzymała Helena Miszczak
Nagrodę Łódzkiego Domu Kultury otrzymała Julia Klimek
Nagrodę Galerii AOKZ otrzymał Sławomir Lewy
Nagrodę Galerii AOKZ otrzymał Maciej Zieliński
Nagrodę Galerii AOKZ otrzymała Marta Andrzejczak
Nagrodę Kamienicy Hilarego Majewskiego otrzymał Ryszard Henryk Chojnacki
Nagrodę Galerii Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej otrzymała Justyna Caputa
Nagrodę Galerii Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej otrzymała Anita Biela
Nagrodę Galerii Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej otrzymała Justyna Danieluk
Nagrodę Galerii Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej otrzymała Julia Gregorczyk
Nagrodę Domu Literatury w Łodzi otrzymała Dziyana Prykhadouskaya
Nagrodę Domu Literatury w Łodzi otrzymała Marta Andrzejczak
Nagrodę Domu Literatury w Łodzi otrzymała Julia Klimek
Nagrodę Magazynu „Kalejdoskop” otrzymał Maciej Zieliński
Nagrodę Magazynu „Kalejdoskop” otrzymał Jakub Michalak
Nagrodę Fundacji Madame Chromatique – Galeria otrzymał Wojciech Gomularz
Nagrodę Fundacji Madame Chromatique – Galeria otrzymała Amelia Zawadzka
Nagrodę Fundacji Madame Chromatique – Galeria otrzymała Weronika Janisz
Nagrodę Fundacji Art React otrzymała Amelia Kantor
Nagrodę Festiwalu Ravekjavik otrzymała Amelia Maros
Nagrodę Firmy Poster-Club otrzymał Jakub Michalak
Nagrodę Fundacji Kultury i Biznesu otrzymała Dziyana Prykhadouskaya
Nagrodę Fundacji Kultury i Biznesu otrzymała Julia Klimek
Nagrodę Fundacji Kultury i Biznesu otrzymała Patrycja Sawicka
Nagrodę Galerii Olimpus otrzymał Mateusz Pecyna
Nagrodę Firmy A.K.-Art otrzymał Wojciech Stachura
Nagrodę Firmy A.K.-Art otrzymał Oliwia Langowska
Komisarzem 41. Konkursu im. Władysława Strzemińskiego – Sztuki Piękne oraz kuratorem wystawy jest mgr Dominika Walczak.
Podkomisarzami tegorocznej edycji byli:
mgr Sandra Stojańska-Rekus
mgr Daria Łuka
mgr Paulina Sadrak
mgr Franciszek Ammer
mgr Szymon Sobczak
mgr Izabela Morzyszek
mgr Agata Zboromirska
- 22-03-2024
- 05-04-2024 godz 17:00 - 05-05-2024
Kategoria
Sztuka