Popioły i diamenty | Kalejdoskop kulturalny regionu łódzkiego
Proszę określić gdzie leży problem:
Proszę wpisać wynik dodawania:
4 + 5 =
Link
Proszę wpisać wynik dodawania:
4 + 5 =

Popioły i diamenty

RECENZJA. Schron to wojna. Złudna lub realna ucieczka przed najgorszym. Ciasnota wśród ludzi podobnie zagrożonych. W przedstawieniu Bogusława Kierca schron to metafora. W Teatrze Logos wojna to piekło wewnątrz nas. 
Schron to wojna. Złudna lub realna ucieczka przed najgorszym. Ciasnota wśród ludzi podobnie zagrożonych. W przedstawieniu Bogusława Kierca schron to metafora. A właściwie zespół odniesień metafizycznych, wywołanych totalną katastrofą. Ich ramy określa strofa francuskiego poety: „Każdy z żyjących czuje smak swojego popiołu”. I to jest przesłanie tego wieczoru. Piękna synteza wspólnych doświadczeń. W Logosie bowiem wojna to piekło wewnątrz nas. Albo wywołane strachem przed wybuchem bomb, albo rachunkiem duchowych krzywd. W obydwu przypadkach wycie syreny ogłasza alarm w naszych indywidualnych mikrokosmosach. Po to, byśmy zdali sobie sprawę, że zawsze wystawiony będzie rachunek. Za unicestwienie wartości, zniszczenie nadziei lub marzeń. 
Każda z dziewięciu postaci, przeżywająca swój odrębny los, jest zgodna z cechami określonego archetypu znanego z  wielowiekowej tradycji, z dekalogu lub ludowych podań. Stąd ich sceniczne nazwania: Matka, Chłopiec, Ksiądz, Ta, Tamta itd. Ale i też zbiorowy bohater nie jest poddany wyłącznie negatywnym emocjom. To przecież także swoista prezentacja wartości, takich jak miłość, troska o bliskich, miłosierdzie, czemu patronuje we wspaniałej tyradzie Ksiądz (dobra rola Marka Kasprzyka). 
Poetycki spektakl wg „La Fable du monde” Jules’a Supervielle’a, otwierający nowy łódzki sezon, przygotował i opracował scenicznie wybitny twórca Bogusław Kierc. Zaczerpnął materiał do scenariusza z tomiku „Baśń świata” wydanego przed II wojną światową. Zrealizował przedstawienie prostymi, subtelnymi środkami, kładąc nacisk na sztukę mówienia. Na właściwe rozłożenie akcentów, frazowanie, melodykę wiersza, wybrzmiewanie point, nie mówiąc już o pracy nad dykcją. 
Miejsce akcji to  mała przestrzeń sali teatralnej „zagospodarowana” dziewięcioma postaciami; dzięki ciekawym pomysłom spektakl zachowuje dynamikę, różnicując postawy. Grają, dobrze rozumiejąc metaforyczny tekst: Jolanta Kowalska, Michał Sar, Marek Kasprzyk, Luiza Łuszcz-Kujawiak, Marek Targowski, Monika Tomczyk, Paweł Pilarczyk, Martyna Rzeźnik, Sabrina Vranjes.  

„Schron” wg Jules’a Supervielle’a, Teatr Logos, premiera 3 IX 2016 r. Reżyseria, scenariusz – Bogusław Kierc, scenografia – Beata Tomczyk, muzyka – Jacek Wierzchowski. 

Fot. Teatr Logos

Teatr Logos

Adres

przy kościele pw. Niep. Pocz. NMP ul. M. Skłodowskiej-Curie 22

Kontakt

karty wstępu w kancelarii w g. 8.30-9.30, 16.30-18.30
tel. 42 637 65 45