Zmarł prof. Andrzej Żarnecki | Kalejdoskop kulturalny regionu łódzkiego
Proszę określić gdzie leży problem:
Proszę wpisać wynik dodawania:
2 + 4 =
Link
Proszę wpisać wynik dodawania:
2 + 4 =

Zmarł prof. Andrzej Żarnecki

30 stycznia 2014 roku, w wieku 78 lat zmarł po długiej chorobie prof. Andrzej Żarnecki – wieloletni pedagog Akademii Muzycznej w Łodzi, ceniony aktor i reżyser.  
30 stycznia 2014 roku, w wieku 78 lat zmarł po długiej chorobie prof. Andrzej Żarnecki – wieloletni pedagog Akademii Muzycznej w Łodzi, ceniony aktor i reżyser, cieszący się wielkim autorytetem wśród kolegów i młodzieży akademickiej, którego talent, wiedza i zaangażowanie w działaniach na rzecz kształcenia młodych artystów-wokalistów zawsze służyły umiejętności i umacnianiu osiągnięć młodych adeptów sztuki.
Andrzej Żarnecki został pochowany 6 lutego 2014 roku w grobie rodzinnym na Cmentarzu Wawrzyszewskim w Warszawie

ANDRZEJ ŻARNECKI urodził się 1 czerwca 1935 roku w Łodzi. Studiował w warszawskiej PWST na Wydziale Aktorskim (1952-56) i na Wydziale Reżyserii Dramatu (1972-76). Pracę zawodową rozpoczął w 1956 roku w Teatrze Młodej Warszawy (później Teatrze Klasycznym), w następnych latach związany był z wieloma scenami w Warszawie (m.in. Teatr Narodowy, Teatr Ludowy, Teatr STS, Teatr Dramatyczny, Teatr Polski), z Teatrem Nowym w Łodzi i wieloma innymi teatrami w Polsce, grał również w Teatrze Telewizji. Miał bogatą filmografię. Zagrał m.in. w „Rysopisie” Jerzego Skolimowskiego, „Strukturze kryształu”, „Roku spokojnego słońca” i „Bracie naszego Boga” Krzysztofa Zanussiego, „Krugerandach” Wojciecha Nowaka, „Znakach szczególnych” Romana Załuskiego i „Kto nigdy nie żył” Andrzeja Seweryna.
Jako reżyser debiutował w 1974 roku („Mizantrop” Moliera w teatrze STS), z czasem specjalizując się w dziedzinie reżyserii w teatrze muzycznym. W 1996 roku świętował 40-lecie pracy artystycznej w Teatrze Kameralnym w Lublinie, połączone z premierą „Tartuffe” Moliera. W latach 90. był stałym felietonistą miesięcznika „Teatr”, w którym opublikował m.in. znaczący artykuł „Dramat z muzyką”, dotyczący aktorstwa na scenie muzycznej i związków gry scenicznej z muzyką; był autorem sztuk teatralnych. Działalność pedagogiczną rozpoczął w drugiej połowie lat 70. Wykładał wtedy w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi i w łódzkiej PWSFTviT, w następnych dekadach również w warszawskiej Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina, w PWST w Warszawie (Wydział Reżyserii) i w Białymstoku (Wydział Sztuki Lalkarskiej). Od 1989 do 1992 roku przebywał w Ankarze w Turcji, ucząc przedmiotów aktorskich na Uniwersytecie w Bilkent i w Państwowym Konserwatorium. W 1999 roku został profesorem nauk teatralnych. Od 1985 roku pracował na Wydziale Wokalno-Aktorskim Akademii Muzycznej w Łodzi.
Ze studentami łódzkiej Akademii zrealizował wiele przedstawień jako reżyser, autor opracowań tekstu i opracowań muzycznych (m.in. „Wesoła wdówka” Lehara, „Antygona” Sofoklesa, „Play Boy” – „Z Zielonego Balonika” Tadeusza Boya Żeleńskiego, „Musicals, Muzikale...”). W maju 2013 roku poprowadził w Akademii Muzycznej w Łodzi kurs mistrzowski pt. „Muzyka w działaniu – działanie w muzyce. Aktorstwo – talent czy rzemiosło”.