Zasłużony jako animator życia muzycznego, był twórcą i kierownikiem artystycznym kilku znaczących festiwali organowych w Łodzi i Inowrocławiu.
Organista prof. Piotr Grajter, wykładający w Akademii Muzycznej w Łodzi i Akademii Muzycznej w Bydgoszczy, absolwent z klasy zmarłego Profesora Pietkiewicza, wspomina: „Gdy Profesor Mirosław Pietkiewicz obejmował w 1975 roku klasę organów po emerytowanym profesorze Janie Kucharskim w PWSM w Łodzi, w klasie tej było tylko dwóch studentów: jeden na roku dyplomowym (był to Marek Trawczyński) i jeden dopiero rozpoczynający studia (byłem nim ja). Z różnych powodów nie było wówczas w uczelni sprzyjającej atmosfery do reaktywowania, a tym bardziej do rozbudowywania tej specjalności instrumentalnej. Profesora to nie zniechęciło, lubił bowiem nowe wyzwania, a do tego był z natury nie tylko przednim organistą, ale także świetnym organizatorem. Nie trzeba było więc długo czekać na to, by łódzka klasa organów zyskała ponownie należne jej miejsce – i w uczelni, i na ogólnopolskiej arenie, by już nigdy nie utracić tej pozycji. Gdy nadeszła dzisiaj rano wiadomość o śmierci Profesora, sięgamy pamięcią do minionych dobrych lat, gdy Profesor był z nami. Zapamiętamy Go jako wybitnego Artystę, Pedagoga, Erudytę, Człowieka życzliwego, obdarzonego wyjątkowym, acz wysmakowanym poczuciem humoru, który był zawsze blisko nas i wszechstronnie formował nasze, nie tylko artystyczne, postawy i charaktery. Będzie nam Go brakować.  Cześć Jego Pamięci!”.

Mirosław Pietkiewicz (urodzony w Łodzi w 1933 roku) był związany z Akademią Muzyczną w Łodzi od początku lat pięćdziesiątych. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Łodzi w zakresie muzyki organowej (dyplom z wyróżnieniem u prof. Jana Kucharskiego, 1958) i teorii muzyki (dyplom z wyróżnieniem u prof. Franciszka Wesołowskiego, 1959). W 1967 roku odbył studia w Królewskim Flamandzkim Konserwatorium Muzycznym w Antwerpii w klasie prof. Flora Peetersa i otrzymał dyplom z I nagrodą z odznaczeniem.

Występował podczas licznych festiwali organowych w Polsce i w Europie. Był pierwszym wykonawcą ponad dwudziestu utworów polskich kompozytorów współczesnych (m.in. Tomasza Kiesewettera, Jerzego Bauera, Tadeusza Paciorkiewicza, Bronisława Kazimierza Przybylskiego). Dokonał szeregu nagrań radiowych i płytowych. Był konsultantem budowy organów w Toruniu, Bydgoszczy, Inowrocławiu i Łodzi. Wraz z prof. Zbigniewem Friemanem był inicjatorem i organizatorem Łódzkiej Orkiestry Kameralnej „Pro Musica”.

W Akademii Muzycznej w Łodzi przez szereg lat prowadził klasę organów, a w latach 1994–2003 był kierownikiem Katedry Organów, Klawesynu i Muzyki Dawnej. W latach 1981–1987 oraz 1990–1993 piastował godność prorektora, a także kierownika filii łódzkiej uczelni w Bydgoszczy.

W 1988 roku zainicjował doroczny cykl koncertów „Muzyka w Starym Klasztorze”, odbywający się w okresie czerwiec – sierpień w barokowym wnętrzu Kościoła św. Antoniego (Klasztor oo. Franciszkanów) w Łagiewnikach w Łodzi. Ponadto był kierownikiem artystycznym festiwalu „Muzyka u św. Teresy” w Łodzi oraz inicjatorem i kierownikiem artystycznym Festiwalu Organowego w Inowrocławiu (do 1991 roku).

Laureat nagród i odznaczeń, m.in. Srebrnego i Złotego Krzyża Zasługi, Krzyża Kawalerskiego i Oficerskiego Orderu Odrodzenia Polski, Medalu Komisji Edukacji Narodowej, Srebrnego Medalu „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2006), Honorowej Odznaki Miasta Łodzi, tytułu Zasłużony Działacz Kultury.