Jak fotografować przyrodę? | Kalejdoskop kulturalny regionu łódzkiego
Proszę określić gdzie leży problem:
Proszę wpisać wynik dodawania:
4 + 1 =
Link
Proszę wpisać wynik dodawania:
4 + 1 =

Jak fotografować przyrodę?

Każdy zna głos wydawany przez kukułkę. Ale już tylko nieliczni wiedzą, jak wygląda kukułka. I to jest właśnie nasza misja. Pokazywać ludziom to, czego na pierwszy rzut oka nie widać. Pokazywać, że obok naszego rozpędzonego świata, czasem w najbliższym sąsiedztwie funkcjonuje inny, niesamowity świat. 
Fotografia, która powstaje, jest na ogół zwieńczeniem całego ciągu działań. To obrazkowy zapis, próba utrwalenia doświadczenia, jakim jest obcowanie z Naturą.  
 
Każdy zna głos wydawany przez kukułkę. Ale już tylko nieliczni wiedzą, jak wygląda kukułka. I to jest właśnie nasza misja. Pokazywać ludziom to, czego na pierwszy rzut oka nie widać. Pokazywać, że obok naszego rozpędzonego świata, czasem w najbliższym sąsiedztwie funkcjonuje inny, niesamowity świat. Żeby odkrywać jego tajemnicę, trzeba nauczyć się patrzeć. Patrzeć i widzieć. I to jest właśnie zadanie dla fotografii przyrodniczej – pokazywać i przybliżać świat przyrody. 
Żeby estetyka zdjęć zachęciła ludzi do kontaktu z naturą, a docelowo do zrozumienia zachodzących w niej procesów, muszą to być zdjęcia wyjątkowe. Wymaga to od fotografów odpowiedniego przygotowania, bo trzeba wiedzieć co, gdzie i kiedy można sfotografować. Wymaga wstawania w środku nocy i dźwigania sprzętu fotograficznego, często na duże odległości w trudnym terenie. Wymaga wreszcie ogromnej cierpliwości, która jest w tym wszystkim chyba cechą najważniejszą. Bo natura jest w dużej mierze nieprzewidywalna, a sama fotografia przyrodnicza jest zupełnie inna niż pozostałe dziedziny fotografii. Bo tylko w niewielkim stopniu mamy możliwość wpływania na warunki, które zastajemy w terenie, a zwierzęta, które fotografujemy, „nie pozują” i często nie pozwalają również na powtarzanie ujęć. Krajobrazy zmieniają się dynamicznie, warunkowane pogodą i naturalnym oświetleniem. Fotografowanie ptaków i ssaków wymaga często wielogodzinnego czatowania w ciasnym i niewygodnym ukryciu. Zbliżenie do mikroświata owadów to bardzo precyzyjne operowanie specjalistycznymi obiektywami pośród budzących się do życia łąk, a obcowanie z płazami wiąże się często z zamoczeniem fotografa w stojących i niezbyt „świeżych” wodach sadzawek i mokradeł. Potrzeba do tego odpowiedniej  motywacji, cierpliwości i wytrwałości. Daje nam to pasja, jaką z czasem dla większości z nas staje się to obcowanie z naturą. 
Związek Polskich Fotografów Przyrody zrzesza ludzi wyczulonych na piękno i niezwykłość natury. Ludzi o dużej wrażliwości, doceniających możliwość obserwacji i zbliżenia do świata przyrody. Związek pozwala nam pogłębiać wiedzę fotograficzną, wymieniać się doświadczeniami terenowymi i uczyć się od innych różnych punktów widzenia. To zyskujemy. Natomiast efektem naszych działań są fotografie, które powstają jako zwieńczenie całego szeregu podejmowanych przez nas działań. Każda taka fotografia to obrazkowy zapis, próba utrwalania doświadczenia, jakim jest „obcowanie” z naturą.  
Związek Polskich Fotografów Przyrody od ponad 20 lat gromadzi amatorów fotografii przyrodniczej z całej Polski. Pod skrzydłami Okręgu Łódzkiego zjednoczyliśmy prawie 40 osób różnych profesji i w różnym wieku, ale mających jedną wspólną pasję – podglądanie i fotografowanie przyrody. Spotykamy się w Łódzkim Domu Kultury przy ul. Traugutta 18 w Łodzi w każdą trzecią środę miesiąca (oprócz wakacji), w sali nr 408 lub 308. Zapraszamy wszystkich, którym fotografia, a także świat przyrody są bliskie. Najbliższe spotkanie - 18 maja.
 
 
Autor tekstu jest wiceprezesem zarządu Okręgu Łódzkiego Związku Polskich Fotografów Przyrody.
 
Zdjęcia: Michał Ludwiczak
 

Kategoria

Sztuka