Wystawa Michała Gałkiewicza – jednego z najbardziej znanych współczesnych łódzkich rzeźbiarzy – będzie miała charakter retrospektywny i ukaże wybór najważniejszych prac artysty z ostatnich kilkudziesięciu lat, które są autorskim głosem na temat egzystencji człowieka II połowy XX i początku XXI wieku. Finisażowe oprowadzanie z autorem - 4 II o godz. 12 (wstęp wolny).
Prace przestrzenne wykonane w granicie, marmurze, bazalcie, wzbogacone zostaną także o rysunki, będące „notatkami i spontanicznymi śladami (…) myśli i uczuć”.Artysta, urodzony w 1932 roku w Zgierzu, odbył studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi, gdzie obronił dyplom w 1959 roku. W uczelni wykładał w latach 1962-68, a od 1987 roku został kierownikiem Pracowni Rzeźby PWSSP. Przez wiele lat był członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków, m.in. w latach 1972-75 pełnił funkcję wiceprezesa Zarządu Głównego ZPAP Sekcji Rzeźby. Od 1974 do 1980 był komisarzem Łódzkiej Galerii Rzeźby. Gałkiewicz tworzy w zakresie rzeźby kameralnej, monumentalnej i architektonicznej. Pracuje w kamieniu, drewnie, betonie, ceramice i metalu. Jest laureatem licznych nagród i wyróżnień na wystawach oraz konkursach ogólnopolskich i okręgowych, wielokrotnie nagradzanym z działalność artystyczną, pedagogiczną i społeczną.
Jest autorem wielu rzeźb w przestrzeni miejskiej województwa łódzkiego, z których do najbardziej znanych należą „Bociany” i „Macierzyństwo” na Osiedlu Retkinia w Łodzi. Autor za swoje najważniejsze realizacje uznaje Pomnik Pomordowanych przez Wehrmacht w 1939 w Niewieszu i Pomnik Powstańców Warszawskich w Łodzi. Projektował stylowe formy oświetleniowe dla willi i pałaców, m.in. stylizowane żyrandole w Galerii Willa – siedzibie Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi, czy w Urzędzie Miasta Łodzi, łódzkim Teatrze Lalek Arlekin, Muzeum Miasta Łodzi, a także Rektoracie Politechniki Łódzkiej.
