Rysunek, według artysty, to pierwsza, podstawowa i najbardziej autentyczna forma przekazu plastycznego. Galewski przenosi na papier nagromadzone w pamięci wspomnienia, często zapisane na czarno-białych fotografiach, a także obrazy z dnia codziennego, przetworzone przez receptory mózgu i podległe artystycznemu przeobrażeniu. Ta metafizyczna przemiana powoduje, że otaczające go uniwersum, znajome przedmioty wyglądają na rysunku inaczej, niż je widzimy na co dzień. Galewski przedstawia świat takim, jakim go postrzega i odczuwa. Kreuje własny mikro- i makrokosmos. Cały proces twórczy rozpoczyna się od zarysowania pierwszego śladu, postawienia pierwszej kreski. Ślad to, według Galewskiego, metafora świata rzeczywistego – mikro- i makrokosmosu właśnie. To on jest źródłem inspiracji i decyduje o tym, jak dalej, wokół niego, będzie rozwijał się cały proces twórczy. Obraz jest skonstruowany tak, że plamki – ślady wibrują i wchodzą w symbiozę z kartką papieru, ale dzięki odpowiedniemu układowi tworzą czytelną całość.

Maja Rozenkowska, kuratorka (fragment tekstu do katalogu wystawy)


Jacek Galewski – urodzony w 1971 roku w Łodzi. Ukończył Akademię Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. Studiował na Wydziale Grafiki i Malarstwa. W 1998 roku uzyskał dyplom w Pracowni Technik Wklęsłodrukowych pod kierunkiem prof. Andrzeja Kabały. Aneks w Pracowni Malarstwa prof. Juliusza Narzyńskiego. Od 2003 roku pełni funkcję asystenta  a od 2013 roku jest adiunktem w Pracowni Rysunku prof. Zbigniewa Purczyńskiego na Wydziale Grafiki i Malarstwa w macierzystej uczelni. W 2012 roku uzyskał stopień doktora sztuki w dziedzinie sztuk plastycznych w dyscyplinie artystycznej sztuki piękne na Wydziale Grafiki i Malarstwa w macierzystej Uczelni. Od 2016 roku jest pracownikiem dydaktycznym na nowo powstałym Wydziale Malarstwa i Rysunku. Zajmuje się rysunkiem, grafiką warsztatową i malarstwem sztalugowym. W swoim dorobku artystycznym ma kilka wystaw indywidualnych i zbiorowych w kraju oraz za granicą.