Schulz - epizod łódzki | Kalejdoskop kulturalny regionu łódzkiego
Proszę określić gdzie leży problem:
Proszę wpisać wynik dodawania:
1 + 7 =
Link
Proszę wpisać wynik dodawania:
1 + 7 =

Schulz - epizod łódzki

W 2019 r. mija 100 lat od objawienia się światu "Teatrum życia i śmierci" (tytuł nadany przez Jerzego Ficowskiego) Brunona Schulza, czyli ekslibrisu, który wykonał dla Stanisława Weingartena, swojego najlepszego przyjaciela, konesera sztuki.
Ten fakt stał się pretekstem dla Zbigniewa Milczarka, zakochanego w Drohobyczu miłośnika twórczości Schulza, do wzbogacenia pokazywanej od kilku lat (m.in. w Tomaszowie Mazowieckim) autorskiej wystawy "Zainstalowani na wieczność – Bruno Schulz i Drohobycz" o łódzki epizod biografii egzystencjalnej, artystycznej i pośmiertnej „dziwnego poety” z „miasta marzeń”. Otwarcie 26 VII o godz. 18.

Nie ulega wątpliwości, że Bruno Schulz był przynajmniej raz w Łodzi – w latach trzydziestych. Odwiedził to miasto przed wyjazdem w 1938 roku do Paryża. Wspominała o tym Ficowskiemu Maria Chazen, wybitna pianistka i przyjaciółka autora Xięgi bałwochwalczej. Wtedy przytłaczające wrażenie zrobił  na nim duży fabryczny komin. Co więcej? Maria Chazen w korespondencji z autorem Regionów wielkiej herezji mówiła o kilku wizytach Schulza w Łodzi. Mieszkała wtedy przy alei Kościuszki 46. Jest to więc jeden z trzech  schulzowskich adresów na mapie Łodzi. Czy autor Sklepów cynamonowych bywał wcześniej w mieście rodzinnym Tuwima? Gdzie znajduje się pozostała część legendarnej kolekcji Weingartena? Czy zostały ocalone w Łodzi listy Marii Chazen? Jaki los spotkał korespondencję (jedną z najważniejszych w dorobku epistolograficznym autora Wiosny) Schulza z Weingartenem? Może właśnie wystawa  Zainstalowani na wieczność – Bruno Schulz i Drohobycz (epizod łódzki) sprowokuje do wznowienia poszukiwań, doprowadzając do spektakularnych odkryć i ustaleń.

Na zaaranżowaną w secesyjnych wnętrzach Galerii Willa ekspozycję złożą się obiekty pochodzące ze zbiorów Zbigniewa Milczarka, osób prywatnych, artystów, Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi i Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie. Koncepcja wystawy opiera się na trzech kręgach tematycznych: W mieście marzeń, Dziwny poeta Bruno Schulz, Łódzkie schulziana.

Na parterze Willi pojawi się ikonografia Drohobycza, matecznika Schulzowskiej wyobraźni (m.in.: graficzne portrety miasta od połowy XIX wieku do 2007 roku, mapy, plany miasta, najstarsze pocztówki i zdjęcia z okresu obejmującego lata życia Schulza, przewodniki) oraz zostanie przywołana twórczość dwóch wybitnych artystów drohobyckich: Maurycego Gottlieba i Efraima M. Liliena. Piętro będzie poświęcone biografii i twórczości skromnego geniusza z Drohobycza. Znajdą się tam m.in.: ekslibrisy wykonane dla Weingartena, nieznane zdjęcia Schulza, czasopiśmiennicze i książkowe pierwodruki jego twórczości literackiej wraz z autorskimi ilustracjami, pierwodruki książek bliskich Schulzowi pisarzy (Debory Vogel, Witolda Gombrowicza, Stanisława Ignacego Witkiewicza, Kazimierza Truchanowskiego), recenzje Sklepów cynamonowych i Sanatorium pod Klepsydrą, unikatowe druki bibliofilskie z opowiadaniami autora Ptaków, plakaty z wystaw i festiwali schulzowskich, reprodukcje Xięgi bałwochwalczej i rysunków oraz atelier Schulza.

W Galerii Chimera w piwnicy będą prezentowane łódzkie konteksty biografii i twórczości Schulza (m.in.: druki bibliofilskie opublikowane w Łodzi oraz łódzka recenzja Sklepów cynamonowych, odwołania do wystaw i spektakli schulzowskich, plan Łodzi z miejscami związanymi z Schulzem, prace łódzkich artystów inspirowane twórczością autora Księgi, wspomnienie Joanny Kulmowej). Wystawę Zainstalowani na wieczność – Bruno Schulz i Drohobycz (epizod łódzki) wzbogacą prezentacje multimedialne: Tryptyk drohobycki Konrada Kierebińskiego – zapowiedź albumu poświęconego Drohobyczowi, montaż zdjęciowy Willa Landaua, wywiady z Alfredem Schreyerem i Joanną Kulmową.

kurator: Zbigniew Milczarek
współpraca merytoryczna: Włodzimierz Rudnicki