Teatr | Kalejdoskop kulturalny regionu łódzkiego
RECENZJA. Nabu jako lalka to głównie głowa i nogi. Głowa nieco za duża, ale dobrze widoczna, gdy podczas animacji oddaje szereg towarzyszących dziewczynce emocji. I nogi – bo Nabu wędruje. Przez nie wypowiada się na scenie ponoszony przez dziecko trud. O premierze w Teatrze Lalek Arlekin pisze Łukasz Kaczyński. 
ROZMOWA MIESIĄCA. - W czasach moich studiów nawet jeśli ktoś wykonywał utwory musicalowe, musiał je śpiewać bardzo klasycznie. Było to inne śpiewanie niż to, którego teraz uczy się przyszłych artystów musicalowych – mówi Emilia Klimczak, śpiewaczka Teatru Muzycznego w Łodzi, w rozmowie z Magdaleną Sasin. 
TEATR. Związki zawodowe działające w Teatrze im. Jaracza w Łodzi i branżowe stowarzyszenia twórcze otrzymały do zaopiniowania prośbę urzędu marszałkowskiego w sprawie kandydatury Marcina Hycnara na stanowisko dyrektora najważniejszej łódzkiej sceny dramatycznej.
EDUKULTURA. Mówi Ewa Łukasiewicz, absolwentka Szkoły Filmowej w Łodzi, współzałożycielka Stowarzyszenia Targowa 62 i współtwórczyni Teatru Szwalnia. Autorka i współautorka koncepcji warsztatowych, działań artystycznych, bada obszary edukacji kulturowej, w których łączy pracę pedagoga, reżysera i aktorki. Wysłuchała Paulina Ilska. 
ROZMOWA. – Trzeba uważać na to, co się robi. Nie dać się zjeść przez komercję. I nie wpaść w rutynę i bezsens. To jest dla mnie najbardziej dramatyczne, jeżeli widzę człowieka, który już tylko zarabia pieniądze, aby mieć więcej i więcej, ale to, co robi, nie ma żadnego sensu – mówił WOJCIECH PSZONIAK przed premierą opery „Człowiek z Manufaktury” w Teatrze Wielkim w Łodzi, w której zagrał Przybysza. W dniu, w którym pojawiła się informacja o śmierci aktora, przypominamy wywiad, który ukazał się w "Kalejdoskopie" 12/2018
ROZMOWA MIESIĄCA. - W „Dzieciach widzących duchy” opowiadam moją historię z dzieciństwa – każdy z aktorów tak robi, czym przypominamy, z jakich środowisk i tradycji się wyłoniliśmy. Miałem wewnętrzny blok, uznałem, że nie wejdę w to emocjonalnie, zrobię to zawodowo. Na którymś przedstawieniu jednak pękłem i po prostu się rozpłakałem, nie mogąc wypowiedzieć słowa, targały mną silne emocje. Zszedłem ze sceny i zastanawiałem się, co się stało - mówi Marek Nędza  w rozmowie z Łukaszem Kaczyńskim. 
PODSUMOWANIE. Formułę 33. Łódzkiego Przeglądu Teatrów Amatorskich Łópta 2020 wymusiła konieczność zaadaptowania się do realiów pandemii. Do tradycyjnie pojawiającego się pytania o to, jaki ma być amatorski teatr i jakie zjawiska mieszczą się pod tym pojęciem, doszło kolejne – czym jest/staje się teatr zamknięty w obrazie filmowym i jak go oceniać. Pisze Paulina Ilska.
RECENZJA. Kamil Maćkowiak nie utożsamia z Klausem Kinskim na potrzeby roli, on go prezentuje. Jest obok. Wszystko w inscenizacji służy temu zamiarowi. O premierze spektaklu „Klaus – obsesja miłości” Teatru Fundacji Kamila Maćkowiaka na Scenie Monopolis pisze Małgorzata Karbowiak.
Teatr Lalek Arlekin zaprasza na pierwszą w tym sezonie premierę, jedną z trzech planowanych tej jesieni, opartych na współczesnej literaturze dla dzieci i młodzieży. Na początek, 3 X - prapremiera „Wędrówki Nabu” na podstawie książki Jarosława Mikołajewskiego, w reżyserii Przemysława Jaszczaka.
1 października 2020 r. o godz. 13 w Łódzkiej Alei Gwiazd przy ul. Piotrkowskiej 63 zostaną odsłonięte gwiazdy Barbary Połomskiej i Michała Szewczyka, aktorów Teatru Powszechnego w Łodzi. Ich dorobek artystyczny to ogromny rozdział historii polskiego teatru i filmu. Fundatorem gwiazd Barbary Połomskiej i Michała Szewczyka jest Teatr Powszechny. Odsłonięcie gwiazd nestorów Teatru Powszechnego odbywa się w ramach obchodów 75-lecia tego teatru.