NASZ JUBILEUSZ. RÉSUMÉ. Ten rok miał dla nas szczególną dynamikę. Zamiast przyjmować lub rozdawać odznaczenia, przygotowaliśmy szereg działań i wydarzeń, które wpisywały się w zmianę myślenia o piśmie i zmianę tę inicjowały. Pisze Łukasz Kaczyński, redaktor naczelny.
EDYTORIAL / styczeń 2020. Nie umiemy tworzyć metafor, żeby stwarzać modele rzeczywistości, nie czytamy między wierszami – słowa te dotyczą nie tylko poezji, ale to właśnie na ogół tam, w literaturze, ćwiczy się te umiejętności. To sprowokowało nas do swoistego wydawniczego eksperymentu. Poprosiliśmy czwórkę nieanonimowych poetów o przekazanie nam wierszy i wysłaliśmy je do czwórki profesjonalnych grafików. Pisze Łukasz Kaczyński
Uwaga! Eksperyment! Sprawdzamy, czy umiemy stwarzać modele rzeczywistości. Pomaga nam w tym czwórka ilustratorów i czworo poetów. Słowem: rysujemy metafory. A poza tym: „całe rodzinki pod choinki jak kurczęta” (Poniedzielski), pierwsza klasyfikacja autorów niszowych (Gawin), „przy torcie o jutrze (Syska), „moje miasto jest miastem pustek” (Ciarkowska). Maciejewski o De Niro i Scorsese, Talaga-Nowacka o Wosiu (Mateuszu), Sobieszek o wideoeseju, Świerkocki o „Ulissesie” na stosie. Rozmowa miesiąca z Jowitą Budnik na otwarcie Sceny Monopolis. A z rabinem Szychowskim o sztuce i kulturze (Glinkowska).
FELIETON. Trochę to może pokrętne stwierdzenie, ale komiks otarł się ostatnio o Nagrodę Nobla. A właściwie o laureatkę tego prestiżowego wyróżnienia w dziedzinie literatury. Pisze Piotr Kasiński.
Z czego wynika napięcie w obcowaniu z treściami wysokimi i niskimi? Może w każdym z nas tkwi okaleczony saper, wysłany przodem na tereny poddane ostrym hierarchiom w kulturze, odstraszające profanów, zarządzane przez kapłanów, którzy kultywują czcigodne ryty. Saper, który stał się ofiarą niesmaku, jaki wywołał. Pisze Tomasz Majewski.
A co w nim? Tomasz Bocheński, Tomasz Majewski i Tomasz Bęben o hierarchiach w kulturze. Rafał Syska o operze, która zmieniła miasto. Trzech tenorów mówi o pracy nad repertuarem i koncercie sylwestrowym. Łukasz Maciejewski pisze o czytaniu Prousta. Piotr Kasiński o Noblu za komiksu. Andrzej Sznajder o idiofonach z Zelowa, a Anna Szumacher o robotach w mediatece. Marek Janiak drąży temat miasta idealnego, Tomasz Cieślak recenzuje przełomowy dla Kacpra Płusy tom poezji, a Paulina Ilska bada zjawisko iTeatru TV. Zapraszamy do lektury!
EDYTORIAL / grudzień 2019. Co decyduje o wartości jakiegoś dzieła? Skoro kilkanaście tysięcy osób uczestniczy w show André Rieu i udaje, że umie tańczyć walca, to znaczy, że ta forma uczestnictwa w kulturze ma dla nich znaczenie – może nie warto jej negować? Może do tych samych osób trafiłby np. „Ulisses” Joyce’a – tylko nie każdy jego znawca potrafi go przybliżyć? Rieu czy Joyce – wybieram Joyce’a. Ale zamiast nadrobić braki w literaturze, wyszukuję w sieci mashupy. Pisze Łukasz Kaczyński.
ROZMOWA MIESIĄCA. - To nie jest żadna „praca z uchodźcami”, „wykluczonymi”. To ja przy nich czuję się „wydziedziczony”, jak ten, który nie ma pewnych instrumentów do zrozumienia świata. Dlatego do nich lgnę – o metodach pracy w Teatrze Szwalnia opowiada jego szef Marcin Brzozowski, aktor, reżyser, wykładowca Szkoły Filmowej w Łodzi. Rozmawiała Paulina Ilska
