Pomimo mocnej dawki artystycznych wydarzeń w ostatni weekend, Teatr Chorea nie odpoczywa i zaprasza na Festiwal Retroperspektywy także w tygodniu. Będzie interdyscyplinarnie i niebanalnie. W poniedziałek 26 sierpnia o g. 19.00 pokaz pracy warsztatowej Rosanny Gamson, choreografki i tancerki, nazwanej w jednej z recenzji „Artystycznym Naukowcem”, a w środę 29 sierpnia Wystawa performatywna „13 klatka” Weroniki Fibich i Patrycji Terciak, wykorzystująca mikroskopię optyczną i mikroskopię elektronową.
Data: 26 sierpnia 2019 /poniedziałek/, g. 19:00Tytuł: Pokaz pracy warsztatowej Rosanny Gamson
Twórcy: Rosanna Gamson Worldwide (USA),
Obsada: uczestnicy Warsztatów Master Class z Rosanną Gamson
Scena Art_Inkubatora w Fabryce Sztuki w Łodzi
OPIS WYDARZENIA:
Teatr Chorea zaprasza na pokaz pracy będący efektem siedmiodniowych, autorskich i intensywnych warsztatów prowadzonych przez Rosannę Gamson - wielokrotnie nagradzaną i docenianą przez krytyków choreografką z Los Angeles (USA). Metoda pracy Rosanny skupia się na rozwijaniu zakresu dynamiki ruchu tancerzy i aktorów, ich muzykalności, umiejętności interpretacyjnych i zdolności do głębokiego wnikania w pracę innych, w pracę partnerów. System pracy inspirowany grami daje choreografom i reżyserom nowy zestaw narzędzi do tworzenia i odkrywania nowych form ruchu oraz nowych strategii kompozycyjnych.
Data: 28 sierpnia 2019 / środa /, g. 18:00, 19:10, 20:20 (3 pokazy)
Tytuł: Wystawa "13 Klatka"
Twórczynie: Weronika Fibich, Patrycja Terciak i inni
Mikroskopia optyczna: Martyna Leszczewicz i Lidia Lipińska (Laboratorium Biotechnologii Przemysłowej, Bionanopark)
Mikroskopia elektronowa: dr Marcin Rosowski (Laboratorium Biofizyki Molekularnej i Nanostrukturalnej, Bionanopark)
Art_Inkubator w Fabryce Sztuki w Łodzi
OPIS WYSTAWY:
"Zanim spotkałam właściciela zdjęć, z wielkiego kartonu wyciągałam światłoczułą materię, na której zapisywał świat. Z każdą fotografią poznawałam nowe fakty, rozczytywałam zapis migawki. Składałam domniemaną historię. Zanim spotkałam właściciela zdjęć, poznałam jego sposób obserwowania świata. W detalach i portretowych kadrach ujmował swoją codzienność przez dziesiątki lat. Każda narracja jest prawdopodobna. Ciekawość, posiadanie skrawków czyjejś historii, spotkanie z człowiekiem do tej historii przynależącym postawiło nas przed pytaniem: „jak bardzo >>wyrzucone<< pozwala być >>odnalezionym<„Duch fotografa, który organiczną serpentyną zaległ na śniegowej połaci może być tak naprawdę jedynie cieniem, powidokiem. Może to zdjęcie nigdy nie powstało, skoro mężczyzna na nim uwieczniony akcentuje – poprzez dumnie noszony na piersi aparat – to JA jestem tu fotografem. Czuję jednak bardzo mocno, że aurę dźwiga tu Ona, choć daje Jemu pierwszeństwo i wzrokiem usuwa się w cień, patrzy jednak prosto w jego serce, WYWOŁUJE GO”.
„13. klatka” to wielopoziomowe badanie śladów obecności fotografa-wywołującego na znalezionych zdjęciach, badanie procesów zapamiętywania u widza oraz procesów percepcji i projekcji zaproszonych do projektu osób.
