
RECENZJA. Spektakl cieszy oko, bawi, jest poprawnie wyreżyserowany i zagrany. A jednak nie zachwyca. Dlaczego? Może dlatego, że nie wprowadza nowej perspektywy czy istotnego pogłębienia już funkcjonujących dyskursów. O "Hamlecie we wsi Głucha Dolna" pisze Paulina Ilska.

Repertuar Teatru Nowego w 2023 roku będzie się skupiał wokół tematów społecznych – teatr sięgnie po reportaże i literaturę faktu oraz motywy łódzkie w związku z obchodami 600-lecia nadania Łodzi praw miejskich.

Zarząd Województwa Łódzkiego powołał na stanowisko nowego dyrektora Teatru Wielkiego w Łodzi Marcina Nałęcza-Niesiołowskiego. Zastępcą ds. artystycznych został Rafał Janiak.

RECENZJA. Krajobrazy dalekiej Kalifornii, gdzieniegdzie przyprószone śniegiem, brawura poszukiwaczy złota i oczywiście wątek miłosny – to lepsze od serwowanych w grudniu komedii romantycznych. W ostatni weekend przed Bożym Narodzeniem warto więc było wybrać nie kino, a teatr: w łódzkiej operze pokazano premierę „Dziewczyny z Dzikiego Zachodu” Giacoma Pucciniego. Zresztą tym razem opera ma z filmem sporo wspólnego. Pisze Magdalena Sasin.

RECENZJA. Spektakl „Ciepłe i puchate” Teatru Smile – Łódzkiego Teatru Osób z Niepełnosprawnością udowadnia, że teatr jest miejscem dla każdego, niezależnie od wieku, wrażliwości estetycznej czy (nie)pełnosprawności fizycznej, intelektualnej albo psychicznej. Wszyscy stają się w nim równie ważni – na scenie każdy może przezwyciężyć negatywne emocje poprzez słowo, taniec, improwizację. Pisze Klaudia Stępień-Kowalik.

W Krakowie zakończył się XV Międzynarodowy Festiwal Boska Komedia. Międzynarodowe jury przyznało spektaklowi „Imagine” w reżyserii Krystiana Lupy (koprodukcji Teatru Powszechnego w Łodzi i Teatru Powszechnego w Warszawie) nagrodę za aktorską kreację zbiorową.

RECENZJA. Dzieła Williama Szekspira pozostają niewyczerpanym źródłem inspiracji. Historię władcy, mędrca, czarnoksiężnika Prospera, zdetronizowanego przez brata i bezdusznie zesłanego w głąb odciętej od świata wyspy wraz z córką Mirandą, przenoszono na deski teatralne nie raz. Spektakl taneczny „PO”, według koncepcji Sary Kozłowskiej i z choreografią Katarzyny Leszek, opowiada o tym, co stało się po wydarzeniach z „Burzy”. To nowe, zaskakujące ujęcie Szekspirowskiej sztuki zarówno pod względem formy, jak i treści, udowadniające przy tym, że Polski Język Migowy (PJM) ma sceniczny potencjał. Pisze Klaudia Stępień-Kowalik.

Teatr alternatywny przestał być sumieniem narodu, zarzewiem buntu, miejscem wykuwania nowego świata. Dziś stał się przede wszystkim lekarstwem na samotność, alternatywną rodziną, w której można spotkać przyjaciół, cieszyć się akceptacją. To miejsce na eksperyment i odrobinę szaleństwa. Atrakcyjność teatru tkwi w autentycznym spotkaniu.

24 III 2023 roku na Scenie Monopolis wystartuje Festiwal Sztuki Aktorskiej „Teatropolis”. Funkcję dyrektora artystycznego objął wybitny aktor Andrzej Seweryn.

RECENZJA. „Frida la Vida” Teatru Fraktal, wyreżyserowana przez Ewę Marię Wolską, grzebie głęboko w duszy i skomplikowanym życiu Fridy Kahlo – meksykańskiej malarki, która stała się ikoną popkultury i ruchu feministycznego. Spektakl na dwie aktorki jest opowieścią o ucieczce artystki od realnego świata i pogrążaniu się w świecie wyobraźni, w którym Diego Rivera nie jest nielojalnym partnerem, a kochającym mężem i ojcem, na którym można polegać. Pisze Klaudia Stępień-Kowalik.