RECENZJA. Dwie młode artystki zrealizowały monodramy dotyczące tematów, które nie są oczywistym wyborem osób w pełni sił twórczych i w wieku, w którym częściej spogląda się do przodu niż do tyłu. Oba spektakle powstały dzięki stypendium prezydent miasta Łodzi. Zobaczyliśmy „Więc to już?” Maryni Janus w Teatrze Lalek Arlekin i „Boku” Katarzyny Skręt w Teatrze Szwalnia.
Dotrzyjmy z teatrem tam, gdzie człowiek nie ma do niego stałego dostępu. Dajmy go za darmo, a że darowanemu teatrowi nie patrzy się w ideę, to i niemały kłopot powstaje. W kontekście "trasy" z Teatrem Chorea i spektaklem „Tragedia Jana” w ramach programu Instytutu Teatralnego „Teatr Polska” pisze Paweł Głowaty, laureat naszej nagrody dla młodego aktora za kulturę słowa na 37. Festiwal Szkół Teatralnych.
"Robiłam w filmach Joanny i Krzysztofa rzeczy, na które nie odważyłabym się w życiu realnym, nawet jeśli te pomysły rodziły się na gorąco i wcześniej nie było o nich mowy" – mówi Jowita Budnik. W spektaklu „Śmierć i dziewczyna” w reż. Waldemara Zawodzińskiego, inaugurującym działalność Sceny Monopolis w Łodzi (premiera 18 i 19 stycznia), Jowita Budnik zagra ofiarę tortur, która po latach spotyka się z demonami przeszłości. Rozmawia Paulina Ilska.
Internetowy Teatr TVP to transmisje spektakli teatrów instytucjonalnych i przegląd teatralny dla amatorów, który odbywa się na etapach wojewódzkim i ogólnopolskim. To także cykliczna praca dziennikarzy regionalnych ośrodków telewizji, którzy selekcjonują i wraz z ekipami telewizyjnymi nagrywają nagrodzone spektakle – te są udostępniane w sieci. Pisze Paulina Ilska
„Wszystkie nasze lalki” to tytuł niedawno wydanego obszernego albumu, który może przyciągnąć uwagę wielu miłośników sztuki nie tylko lalkarskiej. Podtytuł księgi brzmi bardzo poważnie: „Katalog zbiorów Działu Widowisk Lalkowych Muzeum Archeologicznego i Etnograficznego w Łodzi”, choć nie powinien zniechęcać do lektury.
RECENZJA. Aktorka Majka Justyna z Teatru Chorea i choreografka Joanna Jaworska - Maciaszek stworzyły spektakl taneczny "Salto mortale" inspirowany stosowaną w terapii koncepcją Arnolda Mindla - psychologii zorientowanej na proces. Pojawiający się w tej koncepcji termin „śniącego ciała” związany jest z funkcjonowaniem niewidzialnego „pola”, w którym manifestują się sygnały skłaniające nas do wprowadzania życiowych zmian.
RECENZJA. Współczesność wyćwiczyła nas w podglądactwie. Reality shows i wszędobylski Facebook zaspokajają ciekawość nawet tych najbardziej wścibskich. Ale, choć możliwości podglądania są wciąż nowe, pokusa czynienia tego – stara jak świat. Na niej opiera się atrakcyjność opery komicznej „Viva la mama” Gaetana Donizettiego.
WSTĘP DO DYSKUSJI. Problem instrumentalizacji niepełnosprawności był obecny w naszych rozmowach od początku pracy nad adaptacją 'Idiotów" - pisze Daniel Sołtysiński, dramaturg pracujący z Marcinem Wierzchowskim w Teatrze im. Jaracza, przed naszą sobotnią dyskusją "Pełno(s)prawni w sztuce", której będzie gościem.
Tomasz Konieczny, urodzony w Łodzi bas-baryton, a także Piotr Beczała zostali nominowani do Grammy 2020, uważanej za jedną z najważniejszych nagród fonograficznych na świecie. Obaj za nagranego podczas festiwalu Wagnerowskiego w Bayreuth "Lohengrina" pod batutą Christiana Thielemanna.
RECENZJA. Fajna włókniarka musi nam się podobać. Powinna śpiewać, mówić o swoich problemach językiem współczesnego feminizmu, ma w niej drzemać nuta szaleństwa, no i bezkompromisowa wulgarność. Więc jakoś tak się składa, że łódzka włókniarka znów musi się do czegoś dopasować, bo jest nam bardzo potrzebna. O premierze w Teatrze Nowym pisze Michał Lachman.
