TEMAT NUMERU. Nazwa nie zachęca, ale i tak Program Wsparcia i Rozwoju Edukacji Kulturalnej w Łodzi jest rewolucyjny. Drugi w Polsce program tego typu sprawia, że możliwa staje się rozmowa o zmianie niektórych dotychczasowych priorytetów w organizowaniu kultury.
Ubiegłoroczne obchody 45-lecia "Kalejdoskopu" zostały nominowane do Plastra Kultury! Jeśli uważacie, że warto - głosujcie! W ramach obchodów odbywały się debaty ludzi kultury, wydaliśmy zbiór "kalejdoskopowych" felietonów: dawnych i bieżących, w ASP zorganizowaliśmy wystawę stosowanych przez te wszystkie lata rozwiązań graficznych, a Jakub Hakobo Stępień zaprojektował nowy layout czasopisma.
Dyrektor Teatru Powszechnego w Łodzi, a zarazem dyrektor Międzynarodowego Festiwalu Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych, została wyróżniona Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis w dziedzinie Teatr. Odznaczenie przyznane przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego wojewoda łódzki Tobiasz Bocheński wręczył je 8 II po sztuce Marka Modzelewskiego „Wstyd” w reżyserii Wojciecha Malajkata, które zainaugurowało XXVI MFSPiN.
FELIETON. W grudniu, 30 lat po premierze „Dekalogu”, w Filmotece Narodowej odbył się cykl spotkań prowadzonych przez Mikołaja Jazdona i Tadeusza Lubelskiego. Oglądany ponownie „Dekalog” nie chciał się zestarzeć. Pisze Łukasz Maciejewski.
RECENZJA. Sprawność warsztatowa i efektowna scenografia Katarzyny Sankowskiej w spektaklu „Najpierw kochaj, potem strzelaj” Michała Siegoczyńskiego (scenariusz i reżyseria) w Teatrze Powszechnym przykuwają uwagę, nawet imponują, ale nie mogą wzmocnić niezbyt solidnej konstrukcji przedstawienia. Pisze Paulina Ilska.
od 29 LUTEGO 2020
Kolski, WFO i nowe kino w ŁDK
Małe kino Łódzkiego Domu Kultury (po pięcioletnim okresie ajencji) wraca w nowej formule. Będzie pokazywać filmy artystyczne i współpracować z Wytwórnią Filmów Oświatowych. Otwarcie 29 lutego. Gościem specjalnym będzie Jan Jakub Kolski, który odbierze Złoty Medal Gloria Artis.
PODSUMOWANIE. Pożegnanie z bajką, kradzieże instrumentów, rozstania z liderami, ale przede wszystkim: coraz ciekawsze nisze. Rok 2019 w muzyce podsumowuje Rafał Gawin.
WYWIAD. Korzystne byłoby uwolnienie się od „dyktatury” sztucznie nabijanych wskaźników. Frekwencja – OK, ale jako wynik autentycznego wejścia w miasto, któremu jesteśmy potrzebni. Bo istotna jest dla mnie legitymacja od uczestników. Nie jest to kwestia „komercyjności” oferty, tylko jej użyteczności społecznej. Z Anną Ciszowską i Marcinem Brzozowskim rozmawiają Paulina Ilska i Łukasz Kaczyński.
Dzięki uprzejmości autorki drukujemy recenzję Elegii Macieja Rasia, książki wydanej niedawno przez wydawnictwo Kwadratura.
EDYTORIAL / luty 2020. Pamiętam emocje towarzyszące oglądaniu spektaklu „Narcyz 2010” w sali kolumnowej ŁDK, w ścisku, w przysiadzie na piętach. Spektakl przygotowała z młodzieżą bohaterka naszej okładki – Anna Ciszowska, wtedy zawodowo związana z jednym z łódzkich liceów. Inaczej niż jej późniejsze spektakle, będące próbami wyjścia z własnym językiem i własną estetyką, był on przesiąknięty duchem teatru, który kojarzono z nurtem teatru alternatywnego, offowego, niezawodowego. I temu, co wkładał do młodych głów Marian Glinkowski. Pisze Łukasz Kaczyński.
