Teatr Pinokio poszukuje osób zainteresowanych szkoleniami z zakresu streetworkingu i animacji społecznej. Ma też ofertę dla nauczycieli chcących wzbogacić swój warsztat o techniki edukacji teatralnej.
.jpg)
RECENZJA. Gabriela Muskała to pszczoła matka ze specjalnym komputerowym stanowiskiem dowodzenia. Pozostałe osoby w tym ludzkim ulu są kimś w rodzaju robotnic, trutniów lub przyszłych dziedziców o specjalnym statusie. W ten sposób Żeleznowowie odwzorowują w spektaklu „Wassa Żeleznowa” model najmniejszej komórki społecznej
To jedno z najlepszych przedstawień pokazywanych w ostatnich latach na łódzkich scenach. Dogville Marcina Libera umiejętnie łączy nowoczesne środki wyrazu z tradycyjnie skonstruowaną dramaturgią, by postawić ważne pytania o przyczyny zła, otwartość na innych i tożsamość grupy.
t.hawa.jpg)
Klasyczną już dziś sztukę Eugene Ionesco Ewa Mirowska przygotowała w Teatrze Szwalnia z grupą młodych aktorów, absolwentów łódzkiej Szkoły Filmowej. Premiera Łysej śpiewaczki odbyła się w ramach tegorocznej edycji Dotknij Teatru.
Już po raz dziesiąty Towarzystwo Przyjaciół Łodzi przyznało Medale „Pro publico bono” im. Sabiny Nowickiej dla ludzi i instytucji, którzy wnieśli twórczy wkład do kultury polskiej. Tegoroczni laureaci odebrali medale 19 III.
Skomplikowany zapis tytułu recenzji jest tylko odbiciem dziwności tytułu sztuki Marty Guśniowskiej Ony. Ocena spektaklu Ewy Pilawskiej i Andrzeja Jakubasa będzie już mniej skomplikowana: to dobry teatr dla najtrudniejszej grupy wiekowej - młodzieży kończącej podstawówkę.
RECENZJA. Uprzedzam: spektakl „Juliusz Cezar wierzy w poranek” spływa krwią, a ślady zabójstw pomagają usunąć widzowie (miejcie chusteczki w pogotowiu)! Liczba zasztyletowanych, otrutych czy zastrzelonych bije tu rekordy światowe – dwójka aktorów próbuje odnaleźć się przecież w czymś w rodzaju „estetyki umierania”.
Krzysztof Dudek jest kandydatem na dyrektora Teatru Nowego im. Kazimierza Dejmka. Urząd Miasta zrezygnował z ogłaszania konkursu na następcę Zdzisława Jaskuły. Teatr Nowy nie ma dyrektora od końca października 2015 roku.
RECENZJA. W którym momencie empatia odkryje się jako chęć uzależnienia od siebie innych, a potem zamieni się w terror, zapewne w chęci służenia jakiejś misji? I czy można w miarę wcześnie przerwać łańcuch zdarzeń rozliczających z nieposłuszeństwa? To jest główne przesłanie sztuki pt. "Vladimir".
RECENZJA. Karnawał rządzi się logiką odwrotności. To czas, kiedy panujące na co dzień reguły zostają zawieszone, kiedy wolno więcej niż zwykle. Dzięki maskom każdy może zmienić tożsamość i choć przez moment zamaskować, pardon, zasmakować, życia w innym wcieleniu. Tak też dzieje się u Straussa w "Nocy w Wenecji".
